Poirot in een totaal andere setting

Het is leuk dat Agatha Christie steeds nieuwe dingen probeert. Voor het eerst in haar oeuvre volgen we een seriemoordenaar die van buitenaf lijkt te komen, een compleet andere setting dan een moord die zeker weten is gepleegd door iemand die het slachtoffer kent. Het lijkt ook alsof de auteur steeds zelfverzekerder wordt. Hier zet ze de lezer zo duidelijk op het verkeerde been dat je dat als lezer ook doorhebt, maar toch blijf je twijfelen. De uiteindelijke ontknoping is misschien iets te bizar voor het geloofwaardige, maar binnen het boek zijn er (achteraf, altijd achteraf, haha) duidelijke aanwijzingen.

Ook in dit boek is genoeg humor aanwezig, zoals in dit gesprek tussen Hastings en Poirot:

'"Je lijkt wel een mode-ontwerper, Poirot. Ik zie nooit wat de mensen aan hebben."
"Dan moest je maar lid worden van de nudistenclub."'

Het is interessant hoe goed de detectives van Christie de tijd doorstaan, als we het racisme en de positie van vrouwen achterwege laten. 'Het ABC-mysterie' is geen uitzondering.