Zo sinister mag het nooit meer worden

Ieder jaar een nieuw boek en nooit een trucje. Alsof Kevin Brooks, Brits schrijver van cross-overromans, uit veel meer dan zichzelf bestaat, ademt zijn ‘elfde’ opnieuw een totaal andere geest. Bunkerdagboek is – inderdaad – een dagboek vanuit een bunker. Bijgehouden door Linus, de eerste gevangene van – ja, van wie eigenlijk? Van een man met een plan, iemand die met een reden de een na de ander overmeestert en in de lift naar zijn ondergrondse vesting zet of een gestoorde gek zonder inlevingsvermogen?
Linus, zo vertelt hij stukje bij beetje, is de zoon van een stripkunstenaar die per ongeluk rijk is geworden met een nikserig stripfiguurtje. Omdat zijn vader het te druk heeft met bewijzen dat hij wel degelijk van de kunst is, moet Linus naar kostschool. Dat is hij al snel zat en hij loopt weg. Een zwervend bestaan maakt dat zijn verdwijning naar de bunker waarschijnlijk onopgemerkt blijft.
Dat geldt niet voor Jenny, het kleine meisje dat drie dagen later uit de lift komt. Dan volgen er – stuk voor stuk – nog vier volwassenen: een junkie, een jonge sexy makelaar, een burgerman en een erudiete natuurwetenschapper. Ieder voor zich opnieuw moet een soort van draai vinden in de gevangenis die alleen met de wereld verbonden is via de lift. De lift die ’s morgens arriveert en ’s avonds vertrekt en zo de hartslag is van de dagen. Met iedereen die wordt toegevoegd, verandert de dynamiek in de bunker. Dat geeft Kevin Brooks de gelegenheid te laten weten hoe macaber de situatie is. De bunkerbewoners worden overal bespied, gemanipuleerd en gaandeweg, als zij iets doen wat ‘hem’ niet bevalt, subtiel of niet-subtiel gemarteld. Lichamelijk en geestelijk.
De grote vraag is waarom? Als lezer vertrouw je erop dat je daar achter komt, op de laatste bladzijde, die je zo snel mogelijk wilt bereiken. Maar voordat het zo ver is onderzoekt Brooks via Linus abstractheden als tijd, angst, logisch redeneren, vertrouwen en helder verstand. En vraag je je af of Brooks zelf parallel aan de gruwelijkheden, iets dergelijks uithaalt met zijn publiek. Staat er wel wat er staat, of is het een puzzel, die kan worden opgelost als je maar hard genoeg nadenkt?
Dat maakt Bunkerdagboek tot een rijk en waanzinnig spannend verhaal dat de ergste nachtmerrie van misschien wel iedereen beschrijft.