Harlan Coben is er met zijn boek Geleende tijd zonder twijfel in geslaagd een prachtige en bijzondere thriller af te leveren.
Het feit dat Coben in zijn werk hoofdpersoon Paul Copeland vanuit het ik-pespectief schetst zorgt ervoor dat het boek een extra spannende dimensie krijgt.
Na 20 jaar komt procureur Paul Copeland plotseling weer in aanraking met een gruwelijke gebeurtenis uit het verleden. Een seriemoord in het zomerkamp waar hij als groepsleider werzaam was waarbij, zoals iedereen denkt, vier jongeren waaronder Camille (de zus van Paul) om het leven zijn gekomen.
Paul raakt als procureur verwikkeld in een rechtzaak. De vader van een van de verdachten gaat graven in het verleden van Paul om op die manier een straf voor zijn zoon te voorkomen. En dan komt het verhaal echt op gang, zo erg zelfs dat naar mijn mening aan het einde van het boek een beetje te veel zaken plotseling aan het licht komen.
Een prima thriller, maar net iets teveel van het goede. Minpunt vind ik de in het Nederlands gekozen titel van het boek; die had veel pakkender kunnen zijn dan Geleende tijd. Dit werk van Coben heeft er overigens wel voor gezorgd dat ik erg nieuwsgierig ben geworden naar overige werken van zijn hand.