Wauw!

Wauw, ik denk dat ik een nieuw favoriet boek van Hoover heb. Ik vond Nooit meer en Onvoorwaardelijk fantastisch, maar die vallen stiekem een beetje in het niet bij de hoeveelheid feels die Mijn belofte aan jou bij me losmaakten. Het verhaal is zo ongelofelijk emotioneel en heftig, ik heb gewoon constant met een enorme brok in mijn keel zitten lezen. Ik werd van binnen verscheurd en kon met moeite mijn tranen binnenhouden (want: in de trein). Eenmaal thuis heb ik het overigens wel op een brullen gezet. Ik weet niet hoe Colleen Hoover het doet, maar mijn hart is in miljoenen stukjes gebroken, al bij het eerste hoofdstuk en heel erg langzaam weer in elkaar gezet. Nogmaals, wauw!

Net als bij Nooit meer kun je eigenlijk niet uit de flaptekst halen waar het verhaal nu eigenlijk omdraait. Ook dit pareltje heeft een heftig onderwerp die ik eigenlijk niet wil verklappen. Ik wist al waar het verhaal omdraaide door de brainstormsessie bij Z&K afgelopen zomer, maar ik denk dat dit verhaal nog mooier en harder binnenkomt als je niet weet waar het om draait. Colleen Hoover heeft in ieder geval nogmaals laten zien dat ze een heftig, moeilijk onderwerp als geen ander op papier weet te zetten. Ze laat je de personages in je hart sluiten, met ze meeleven en eigenlijk kun en wil je na het uitlezen niet meer loslaten. Ik kan je eigenlijk alleen maar aanraden om zonder achtergrond dit verhaal in te gaan en vooral te genieten (met veel tissues, dat wel).

Het verhaal wordt elk hoofdstuk afgewisseld met ‘nu’ en ‘toen’. Normaal gesproken kan dat de vaart uit een verhaal halen, maar hierbij was het wel fijn. Het zorgt er namelijk voor dat je niet een compleet wrak bent, aangezien vooral de hoofdstukken in het nu echt hartverscheurend zijn. Ik kan me niet herinneren me ooit zo rauw, verscheurd en emotioneel te voelen tijdens het lezen van een boek. De afwisseling met de wat luchtiger stukken van ‘toen’ zorgen ervoor dat je nog een beetje menselijk bent aan het einde en je leert tegelijk Quinn en Graham echt kennen (en je kunt niet anders dan verliefd worden op Graham).

Het kan niet anders, maar dit boek krijgt van mij echt de volle vijf sterren. Als ik een zesde ster kon toevoegen had ik het gedaan. Mijn belofte aan jou is heftig, kaart een belangrijk onderwerp aan op een echte ‘Hoover’ manier en het is simpelweg perfect. Yes, mijn nieuwe favoriete ‘CoHo’ is geboren, denk ik!