Een mooi en leerzaam boek

Salvadors gevoel voor dolfijnen van Dian van der Veer is het vervolg op Salvadors gevoel voor paarden, waarover ik vorig jaar al een recensie schreef. Ook dit deel draait om de Spaanse Salvador, de Nederlandse Willemijn en hun familie en vrienden.

In het vorig jaar verschenen Salvadors gevoel voor dolfijnen is Willemijn tijdens de zomervakantie weer in Spanje met haar ouders en broertje Pieter. Het jaar ervoor ontmoette ze daar haar vriend Salvador en redde ze een heel gezin uit de armoede, die nu door haar oom en tante worden verzorgd in Nederland. Dit jaar zijn haar beste vriendinnen, Tara en Sophie, ook van de partij en maken we kennis met Salvadors vrienden, Dario en Frasco.

Ook dit keer storten de jongens en meisjes zich in het avontuur: ze gaan varen met een geleende boot en Salvador ontdekt al snel dat hij niet alleen kan communiceren met paarden – zoals in het eerste boek – maar ook met dolfijnen! Er is echter een babydolfijntje verstrikt geraakt in vissersnetten. Gelukkig weten ze het te bevrijden door de aanwijzingen van moeder Luna.

Vanaf dat moment begint de strijd tegen de vissers die illegaal vissersnetten spannen. Gelukkig krijgen ze hulp van de politie. Die helpt de groep ook als deze erachter komt dat er stropers op een eilandje zitten die handelen in papegaaien. Ze worden gelukkig ingerekend en opgesloten.

Willemijn en Pieter genieten – ondanks de spannende momenten – enorm van hun vakantie in Spanje. Maar ze schrikken wel als blijkt dat hun vader een halfjaar in Spanje mag gaan werken en zij dus zolang in Spanje blijven. Gelukkig gaan ze naar een leuke school waar ze Nederlands en Spaans spreken en leert Willemijn Ibby kennen, waar ze al snel vriendinnen mee wordt. Ook blijven Willemijn en Salvador zich inzetten voor de dolfijnen en beleven ze samen magische momenten.

Tara en Sophie merken in Nederland dat de zwarte hengst Travor erg onrustig blijft en Salvador en Willemijn erg mist. Nu is er namelijk niemand die op hem durft te rijden. De meisjes hebben gelukkig veel contact met Willemijn en proberen het paard gerust te stellen.

Willemijn is ondertussen druk aan het oefenen met de band van de broer van Ibby. Een droom gaat voor haar in vervulling: zingen met een band voor publiek! Ze vindt het wel eng, maar zet toch door. Aan het eind van het boek moeten Willemijn en haar familie weer naar Nederland. Maar dan is er een bijzondere verrassing die niemand aan ziet komen…

Ook met dit boek weet Dian van der Veer haar lezerspubliek te boeien. Het mag dan geen dik boek zijn, maar Dian weet heel veel verschillende avonturen en belevenissen aan bod te laten komen waardoor het nooit saai wordt. Meestal draait een boek om één avontuur, maar dit boek weet verschillende mooie en spannende momenten te combineren en wisselt ook af tussen verschillende personages, waardoor je de dingen meemaakt vanuit verschillende perspectieven. Toch blijven Willemijn en Salvador de belangrijkste personen, zodat het boek één duidelijk geheel blijft.

Ook laat de schrijfster met dit boek zien hoe het is om in Spanje te leven en leert ze je zelfs een aantal Spaanse woordjes. Daarnaast maakt ze duidelijk dat kinderen ook al een steentje bij kunnen dragen aan een verdraagzamer wereld; de jongens en meisjes blijven zich inzetten voor de dolfijnen en laten deze bijzondere en sociale dieren nooit in de steek. Ook Travor in Nederland wordt niet vergeten en de Spaanse adoptiekinderen zijn ook enorm opgeknapt in Nederland. Mijn conclusie is dan ook dat de boeken van Dian van der Veer een aanrader zijn voor kinderen tussen de 9 en 12 jaar.

Dian van der Veer’s derde boek zal binnenkort verschijnen. Naast schrijfster is Dian van der Veer ook werkzaam als vrijwilligster op een basisschool. Daar biedt ze ondersteuning aan leerlingen uit de middenbouw door middel van pre-teaching. War ChildDe royalty’s van Dian’s boeken gaan naar War Child: “Mijn hart gaat uit naar kinderen die ontheemd zijn. Kinderen die door armoede of door geweld geen voedsel of onderdak meer hebben. Kinderen die hun dierbaren zijn verloren. Daarom gaat mijn hart uit naar War Child.”

War Child helpt kinderen oorlogservaringen te verwerken. Dian heeft ook haar eigen actiepagina bij War Child waarmee ze een steentje bij hoopt te dragen aan het bieden van nieuwe kansen, bescherming, psychische hulp en onderwijs aan kinderen in oorlogsgebieden.

Deze recensie schreef ik voor http://kinderboeken.blog.nl.