Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

GEWELDIG!!

Marloes 03 april 2015 Auteur
WAUW! Dat is het eerste woord dat bij mij op kwam, toen ik dit boek had gelezen. Eleanor laat met ‘Al wat schittert’ zien dat ze een schrijfster op niveau is. ‘Al wat schittert’ een boek met een goed verhaal, met een goede stilistische opbouw en een geweldige boodschap! Maar ook een boek dat niet in een simpele ‘recensie’ te beschrijven is, het is te gelaagd. Een boek dat er om vraagt gelezen te worden, onderzocht te worden en begrepen te worden!

Wanneer Walter Moody, een advocaat, naar Nieuw-Zeeland gaat, om zijn leven daar verder op te bouwen, komt hij per ongeluk in een ‘geheime meeting’ terecht. Elf mannen ontmoetten elkaar om een ‘zaak’ te bespreken. Een zaak waar ze allemaal een rol in spelen. Crosbie Wells is vermoord, Anna Wetherel, de hoer, heeft een ‘zelfmoordpoging’ gedaan en Emery Staines is verdwenen. Heeft dit wat met elkaar te maken? Wat hebben de mannen er mee te maken? Een ware zoektocht in de geschiedenis begint.

Op het eerste gezicht lijkt dit verhaal een simpele ‘who-dunnit’, maar niets is minder waar. Eleanor Catton weet met haar plot een diepere laag aan te boren. Namelijk: het feit dat een verhaal nooit volledig is. Iedereen speelt een eigen rol in het verhaal en iedereen heeft zijn eigen verhaal. Via de twaalf personages, de twaalf geschiedenissen en een geweldige opbouw weet ze deze boodschap op geweldige wijze te uiten!

Door het verhaal in een mysterieus jasje te gieten, weet Catton het boek spannend te maken. Het 830 pagina’s tellende verhaal is daarmee erg dik, maar zeker niet langdradig of saai. Vanaf de eerste pagina wil je – als lezer – weten wie het gedaan heeft en wat er gebeurd is. Dit gevoel weet Catton 830 pagina’s vol te houden. Tegen het einde weet je, als lezer, wat er aan de hand is, maar het einde is ook ‘verrassend’. Door het laatste hoofdstuk niet vanuit een duidelijk personage te beschrijven, blijf je als lezer toch met wat vraagtekens zitten. De slotzinnen vormen daarbij een mooie uitnodiging tot nadenken: “Moeten we elk een ander begin hebben?” “Elk een ander begin? Ik denk van wel.” “Komen er nog meer?”.

Het plot dat Catton gebruikt heeft, is tot in de puntjes uitgewerkt. Alle personages houden zeer strak verband met elkaar. Deze personages worden gekoppeld aan ‘planetair’ en ‘stellair’ (invloeden van de aarde zelf en invloeden van het hele zonnestelsel). Elk personage heeft zijn/haar eigen verhaal en krijgt in het boek de ruimte dit verhaal te vertellen. Aan de lezer de verhalen te koppelen, samen te brengen. Het gevolg? Je gaat ‘actief’ lezen. Je raakt geïntrigeerd, geïnteresseerd en gemotiveerd. Je wilt ALLES begrijpen! Elk personage heeft zijn of haar eigen geheim. Dat maakt het verhaal interessant. In het begin is de hoeveelheid moeilijk te overzien, maar later gaat dit beter. Kwestie van wennen.

Naast een geweldig plot, dat op meesterlijke wijze is geconstrueerd, maakt Catton op geweldige wijze gebruik van de mogelijkheden van de verhaalopbouw. Ook hier zie je de astronomie terug. Het eerste hoofdstuk beslaat het grootste deel van het boek, elk hoofdstuk daarna bevat de helft van het aantal bladzijdes van het vorige hoofdstuk. Kortom: het zou oneindig zijn; elke keer de helft. Sluit dit aan bij het idee dat geen enkel verhaal volledig is? Daarnaast laat ze in elk deel een ander personage het hoofdwoord voeren. Op die manier komen alle twaalf personages aan bod. Ook de verschillende delen worden steeds korter opgedeeld. Elk ‘hoofdstuk’ binnen het deel wordt korter, de beschrijvingen aan het begin van het hoofdstuk (met daarin kort wat er in dat hoofdstuk gebeurt) langer. Op die manier krijg je als lezer een gejaagd gevoel. Je hebt het idee dat alles op DAT moment opgelost moet worden. Dit vormt een extra leesmotivatie. Naar mijn idee heeft Catton dit uitstekend weten te bereiken!

Al met al kan ik heel duidelijk zijn over dit boek: dit is een boek dat niet overgeslagen kan worden. Het is zeker een moeilijk boek, maar het is de moeite waard. Je moet geoefend zijn als lezer en je moet een beetje ‘zoekwerk’ niet schuwen, maar dan ga je de schoonheid waarderen!
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marloes