Veel problematiek in ‘Fatale klik’

Marleen Ekelmans schrijft met Fatale klik een boek over de mogelijke gevolgen van WhatsApp. Daarmee begeeft ze zich op een redelijk nieuw vlak, een gewaagde keuze. Naar haar debuut In het duister komt Ekelmans opnieuw met een spannend verhaal. Echter, het is geen thriller, zoals de omschrijving doet vermoeden. Verder dan een spannend verhaal over de gevaren van een liefde via WhatsApp komt Fatale klik niet.

Sofie woont samen met twee van haar vrienden – Morris en Lotte – in een huis. Ze is al enige tijd verliefd op Ben, een van haar docenten. Wanneer hij haar toevoegt op Facebook is ze door het dolle heen, al snel ontstaat er contact via WhatsApp. Maar dan gaat het mis. Sofie wordt bedreigd en niemand kan haar helpen. De bedreigingen lijken alleen maar toe te nemen. Wie bedreigt haar en waarom? Moet Sofie een relatie met Ben beginnen?

Marleen Ekelmans haalt verschillende thema’s aan in haar boek, maar bespreekt weinig thema’s uitvoerig. Zo bespreekt ze de gevaren van WhatsApp en vertelt ze iets over een verhouding tussen een leerling en leraar. Deze twee onderwerpen zijn op zichzelf al heel erg interessant. Echter, een mislukte band met je ouders, een depressieve moeder en jaloezie komen ook aan bod in Fatale klik. Dat maakt het boek af en toe wat oppervlakkig en dat doet de kwaliteit niet ten goede. De besproken onderwerpen zijn echter wel heel herkenbaar. Menig lezer zal zich herkennen in de gevoelens van Sofie of de frustraties van Lotte. Dat maakt het boek zeker aantrekkelijk.

De schrijfstijl van Marleen Ekelmans is prettig. De zinnen zijn niet te lang en er wordt geen gebruik gemaakt van moeilijke vergelijkingen. Dialogen worden afgewisseld met mooie beschrijvingen. Ekelmans weet heel beeldend te schrijven. “De knuffel die net zo vertrouwd en veilig voelde, voelt nu vreemd” De lezer kan zich goed inleven in de personages en wordt daardoor het verhaal ingetrokken. Naast de juiste beschrijvingen, gebruikt Ekelmans grote delen van het boek voor de gedachten van Sofie. Dat maakt deze hoofdpersoon compleet. De lezer kijkt mee in haar hoofd, voelt met haar mee, begrijpt haar. Via zinnen als “Het doet pijn om dit te schilderen, maar het werkt ook helend” maakt Ekelmans de psyche van Sofie duidelijk.

Het eerder gebruikte woord ‘thriller’ past helaas niet bij het boek. De elementen die het boek bloedspannend moeten maken, krijgen onvoldoende aandacht. De bedreigingen worden genoemd, maar voeren niet de boventoon. De spannende scene aan het begin belooft veel voor het vervolg, maar het vervolg wordt lang uitgesteld. Verschillende elementen maken het verhaal wel spannend. De punaises in de sporttas, de rode kledingkast, de foto’s en de bedreigende mailtjes zorgen voor actiespanning en maken het verhaal aantrekkelijk. Echter, daarmee wordt het geen thriller. De wending rondom leraar Ben komt geheel onverwacht voor de lezer, maar zorgt wel voor tempo in het verhaal. Vanaf dat moment wordt het boek zeker spannender. ‘Naast het nachtkastje ligt de zwarte gedaante’ aan het eind van het verhaal weet Marleen Ekelmans de spanning zeker op te bouwen. De laatste paar bladzijden worden daarmee heuse ‘pageturners’.

Al met al bevat Fatale klik veel aanknopingspunten voor een heel goed boek . Helaas probeert Marleen Ekelmans te veel thema’s aan te halen, waardoor het verhaal trekken krijgt van oppervlakkigheid. De schrijfstijl van Ekelmans is aantrekkelijk en het verloop van het verhaal is aangenaam. Dat maakt Fatale klik geen hoogstaand verhaal, maar het is wel een lekker spannend boek met een verrassend einde!