Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Het eenzame leven verdient meer aandacht

Marloes 14 juni 2015 Auteur
"Van een afstand zie je alles beter. Daarom sta ik op de rand van de klif naar beneden te kijken." Miriam Bruijstens begint haar boek 'Het boek van Tess' op deze manier. Ze schrijft met dit boek een cross-overroman over drank, seks en gedichten. Het is een boek met liefde, maar ook met pijn. Bruijstens laat de lezer - via Tess - de harde wereld leren kennen. Helaas maakt dit boek onvoldoende indruk om de werkelijke boodschap over te brengen.

Tess heeft een rottig verleden gehad en dat verleden heeft haar losbandig gemaakt. Deze zomer gaat ze helemaal uit haar dak: ze drinkt veel en ze heeft seks met iedereen. Daarnaast probeert ze tot het uiterste te gaan door van een klif te springen. Ondertussen probeert ze ideeën op te doen: ze wil schrijfster worden. Haar vriendinnen Anna en Sophie maken Tess mee tijdens deze zomer. Dan ontmoet Tess twee jongens: Tristan en Lucas. Kunnen zij haar weer op het 'juiste' pad zetten?

'Het boek van Tess' heeft een mooie opbouw. Bruijstens heeft ervoor gekozen de verhalen van Tess te onderbreken met hersenspinsels. De ene keer is dit een rijtje namen, de andere keer is het een gedicht van Oscar Wilde. Dit zorgt voor de broodnodige onderbrekingen in het losbandige leven van Tess. Het zet de lezer even stil bij het moment en het ervoor dat je even na kunt denken. Het boek eindigt met gedichten van Tess. Indrukwekkende gedichten; gedichten over haar leven.
"toen ik nee zei
hoorde hij niets
of verkoos mij
niet te horen"

Helaas beschrijft Bruijstens in 'Het boek van Tess' maar een mager verhaal. Ze laat Tess in het verhaal met verschillende mannen en vrouwen seks hebben en ze doet of het Tess niets uitmaakt. Op het moment dat Tristan en Lucas in het leven van Tess komen, begint het verhaal een beetje te veranderen. Vooral het personage Lucas lijkt indruk te maken op Tess. Dat komt het boek ten goede. Bruijstens beschrijft iets over de achtergrond van Tess, maar schenkt hier helaas geen verder aandacht aan. "Dus nu weet je het,' zei ik na een tijdje. 'Wil je nog weten hoe ik eerst een muurbloempje werd, zonder vrienden, altijd onzichtbaar in de schaduw? En hoe ik daarna in mezelf ging snijden en met iedereen naar bed ging die ik tegenkwam? En hoe ik rode wijn dronk alsof het water was en steeds gevaarlijkere dingen ging doen?" Deze passage doet vermoeden dat er een hele geschiedenis voor 'Het boek van Tess' was .Echter, Tess gaat niet door op deze geschiedenis: jammer.

Waar het boek in het begin in sneltempo door het verhaal ging, vertraagt het aan het einde. Er komt meer nadruk op het innerlijk van Tess te liggen en de focus gaat ook naar de handelingen van Lucas. Dit werkt positief uit. Echter, de tijd is te kort; de laatste zinnen komen te snel. Het boek laat de lezer achter met een gevoel van leegte, veel vragen en ideeën zijn niet beantwoord of bevestigd. "Ik grijp zijn hand en onze vingers verstrengelen zich. Even blijven we doodstil staan. Dan halen we diep adem. We zetten af en springen." Deze laatste woorden verhullen veel informatie, hebben een diepere lading. Helaas kwam deze diepere laag in een groot deel van het boek niet naar voren.

De lezer die op zoek is naar een boek met gelaagdheid, met een diepgaand verhaal, doet er geen goed aan 'Het boek van Tess' te lezen. De lezer die op zoek is naar de schoonheid in gedichten, een mooie opbouw van een verhaal, kan zich vermaken met het boek van Bruijstens. 'Het boek van Tess' bevat veel ingrediënten om een goede roman te worden, maar mist een volledige uitwerking. Het trieste leven verdient in dit geval meer aandacht.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Marloes