Thriller die de naam thriller niet mag dragen

In Huidpijn neemt Saskia Noort de lezer mee in het leven van televisiepresentatrice en journaliste Anne. Zij is samen met haar vriend Sam naar een kliniek in Duitsland voor een ivf-behandeling wanneer haar vriend plotseling afhaakt. ‘Hij kan het niet’. Dan blijkt dat hij zijn relatie met Anne niet meer voort kan zetten; een ander is zijn leven binnengekomen. Anna blijft verdwaasd achter en ziet haar laatste kans op een kind vervliegen. Een bizarre noodkreet moet haar kinderwens redden: ‘Geef alsjeblieft je zaad. Geef me deze kans. Het is mijn laatste.’

Het zal voor eenieder duidelijk zijn dat Noort haar nieuwste literaire thriller, zoals dat met mooie woorden heet, ronduit aantrekkelijk start. Ze confronteert de hoofdpersoon met een gezonde dosis ellende en belooft daarmee veel goeds voor de rest van het verhaal. Helaas weet ze dat niet waar te maken. Huidpijn verwatert vrijwel direct in een rustig romannetje, waar de spanning lange tijd ver te zoeken is. Een gebrek aan diepgang, een overdosis drama en een niet uitgewerkte Anna draaien het verhaal vervolgens de nek om: Huidpijn is het allemaal nét niet.

Noort weet de aantrekkelijke start van het verhaal vrij snel om te zetten in een overdreven verhaalconcept. Wanneer Anna terugkomt in Nederland, blijkt dat de producers haar programma Rondom Nieuws geen vervolg willen geven. Tegelijkertijd komt vrij snel in de media naar voren dat Sam en zij uit elkaar zijn. Wanneer dan ook nog blijkt dat Sam er met háár stagiaire Sammy vandoor is, lijkt het drama compleet. Alle ellende in één keer. Gelukkig voor de lezer vat Anna het zelf allemaal samen: ‘In een etmaal kun je je geliefde, je werk en je kind verliezen. Althans, de hoop op een kind, een gezin.’

Terwijl Anna, clichématig, zwelgt in zelfmedelijden en de oplossing lijkt te zoeken in drank en zelfbeschadiging, draait de wereld om haar heen verder. Ze moet komen opdraven bij talkshows, wordt geïnterviewd over haar privéleven en haar carrière en wordt meerdere malen geconfronteerd met haar dramatische leven: haar zusje zit voor de zoveelste keer in de afkickkliniek, geheel in de lijn der verwachting raakt Sammy zwanger en Anna’s toekomst in de tv-wereld is onzeker. Wanneer er dan ook nog iemand uit haar naaste omgeving verdwijnt, lijkt het drama compleet. Langzaam maar zeker neemt het leven van Anna uitzichtlozere vormen aan.

Huidpijn is het nieuwste boek van Noort dat het stickertje ‘thriller’ mee heeft gekregen. Helaas blijkt het verhaal dit labeltje niet waardig. Pas halverwege het Huidpijn, geeft Noort het verhaal enige vorm van suspens mee. Daarvoor lijkt het louter een roman vol drama, romantiek en ellende. Noort wijdt lange passages aan de gevoelens en gedachten van Anna, zonder ze echt diepgaand te beschrijven. Op die manier creëert ze een voortkabbelend verhaal, dat elke vorm van ‘thriller’ mist. Wanneer het verhaal halverwege het boek enige vorm van spanning lijkt te krijgen, voelt dit als ‘te laat’. Noort schroeft het verhaaltempo op en probeert met bizarre plotwendingen, een overkill aan Bekend Nederland en ‘hap snap’-oplossingen haar verhaal te redden. Echter, het kwaad is al geschiet: Anna’s noodlottige leven wordt niet écht spannend.

Waar Huidpijn een goede spanningslijn mist, bevat het tal van verschillende thema’s. Niet alleen haalt Noort geijkte onderwerpen over relaties en familiebanden uit de kast, ook gunt ze de lezer een kijkje in de wereld van de televisie. Vernieuwend is haar blik op de mediawereld. Op indringende wijze toont ze de lezer hoe snel iemand ‘vergeten’ kan worden, wanneer het even niet gaat zoals het moet gaan. De manier waarop Anna door de programmamakers slechts als een nummertje, een pionnetje, wordt gezien, is schrikbarend.

Toch maakt de auteur ook hier niet écht indruk. De oorzaak lijkt te liggen bij personage Anna. Noort beschrijft deze hoofdpersoon zo summier, dat ze maar moeilijk tot leven komt. Het lijkt dan ook vrijwel onmogelijk begrip voor haar en haar situatie te krijgen. Ze wordt te plat weergeven en doet zoveel – voor de lezer – onbegrijpelijke dingen, dat ze geen sympathie verdient.

Waar eerdere boeken van Noort menig lezer lieten sidderen van angst, is dat bij deze thriller niet het geval. Ook met dit verhaal zal ze menig lezer weten te amuseren: het is vlot en aantrekkelijk geschreven, bevat veel wendingen en nodigt in zekere mate uit tot verder lezen. Helaas komt de échte spanningszoeker of de literatuurminnaar bedrogen uit. Die zal, ook na Anna’s verhaal, verder moeten zoeken. Huidpijn is behoudend, het blijft je niet bij. En daar is niets mis mee.

Eerder op: de leesfabriek.nl