Ventoux - leest lekker weg!

“Weet je wat het is Anna? Het is eng om je eigen verleden te bellen. Wacht maar tot je net zo oud bent als ik nu. Het verleden neemt trouwens ook nooit op.” Bert Wagendorp schrijft in 2013 het boek Ventoux, een boek naar aanleiding van een filmscript. Inmiddels in het boek landelijk bekend, werd het getipt in De Wereld Draait Door en verschijnt het in 2015 als lijsteruitgave: een succesvol boek. En terecht. Ventoux is een mooi, emotioneel en boeiend verhaal.

Vijf vrienden proberen de Mont Ventoux te beklimmen. Dit gaat goed, tot de afdaling. Daar overlijdt de dichter Peter. De overige vrienden: Joost, David, André en Bart blijven achter. Ze verliezen elkaar uit het oog. Ook het meisje uit de groep, Laura, verdwijnt. Dertig jaar later worden de mannen door Laura uitgenodigd in Frankrijk. Ze besluiten opnieuw de Mont Ventoux te beklimmen. Alle mannen hebben nu een ander leven. Niemand weet precies wat er speelde tussen Laura en Peter en waarom Peter dood ging. Was het zelfmoord of was het een ongeluk? Dertig jaar later proberen de vier vrienden en het meisje achter de geschiedenis te komen.

Wagendorp gebruikt een succesvolle humoristische inslag om zijn verhaal aan de man te brengen. Zo laat hij de vrienden naar het graf van Peter gaan, om opnieuw met ‘Peter’ op de foto te gaan. “Peter, ouwe rukker, wat is het punt? Dit: in een vlaag van verstandsverbijstering hebben wij, David, Joost, Bart en ik, besloten opnieuw af te reizen naar de Mont Ventoux. Dit op uitnodiging van de jou welbekende Laura…” Hij trekt hiermee de aandacht van de lezer en hij weet de aandacht vervolgens vast te houden. Het simpele, maar directe taalgebruik past bij de personages en het verhaal. Zinnen als “’Jezusgristus,’ verzuchtte André. ‘Wat een allemachtige hitte.’” Komen de lezer bekend voor en zorgen voor een gevoel van medeleven. Wagendorp weet op deze manier het verhaal goed over te brengen.

Ook de tijdwisselingen in het verhaal – de sprongen tussen het heden en het verleden – hebben een positieve uitwerking Ventoux. De lezer komt beetje bij beetje achter de gebeurtenissen in het verleden. Pas tegen het einde van het verhaal heeft de lezer een volledig beeld en kan hij antwoord krijgen op vragen als ‘Wat hadden Laura en Peter?’ en ‘Waarom vluchtte Laura direct?’. De ietwat voorspelbare clou maakt het verhaal minder interessant, maar niet minder mooi. De epiloog verraadt veel, maar laat ook verschillende vraagtekens staan. Dat maakt het verhaal interessant.

Wagendorp beschrijft in Ventoux een simpel, maar interessant verhaal. Het gegeven dat een vriend overlijdt tijdens een reis, is voldoende voor een heel boek. De relaties tussen de vrienden onderling maken het verhaal boeiender. Wat speelde er tussen Laura en alle jongens? Ook de nieuwe levens van de jongens zorgen voor een turbulent boek. Waar de ene man een crimineel is, blijkt de andere man op wetenschappelijk gebied een hoge prijs in de wacht te slepen. Toch kunnen er overeenkomsten gevonden worden tussen de vrienden. Hoe staat het met de liefde? Zijn alle mannen wel zo eerlijk? Bert Wagendorp heeft dit gegeven prima verwerkt in zijn boek. De lezer ontdekt tijdens het verhaal de overeenkomsten tussen de vrienden en kan zijn oordeel vellen.

Ventoux wordt door het simpele, maar humoristische taalgebruik een aantrekkelijk boek. Het verhaal wordt door de verschillende relaties en gebeurtenissen interessant. Daarbij weet Wagendorp de lezer te boeien met passende opmerkingen. “Ik wist dat het allemaal onzin was. Dat de Ventoux niets te maken had met dood, verraad en liefde.” Is dat wel zo?