Een verhaal dat geleidelijk afzakt

Toen in 2017 bekend werd wie het boekenweekgeschenk voor 2018 zou gaan schrijven werd ik wild enthousiast. Griet Op de Beeck behoort namelijk absoluut tot mijn favoriete auteurs. Ik heb dan ook reikhalzend uitgekeken naar de Boekenweek van 2018.

Het verhaal van Griet Op de Beeck begint sterk, maar geleidelijk aan verliest het aan kracht. Ik begin Roos tijdens het lezen steeds meer een nare dochter te vinden, waarschijnlijk heeft zij het karakter dan van haar vader geërfd wellicht. En het verhaal moet in het verloop steeds meer aan geloofwaardigheid inboeten. Ik snap het punt wat Griet Op de Beeck wil maken met dit verhaal. Het is nooit te laat om te gaan leven zoals je het zelf wil. Maar de manier waarop de boodschap verpakt is deed wel eerder mijn tenen krommen en dat vond ik niet echt prettig. Ik kreeg op den duur het gevoel dat ik een sappig Bouquetroman in mijn handen had.