In de put

De lange tocht door het Murakami universum in (dik 1000 bladzijden) 1q84 was een fijne trip. Vandaar dat ik vrij vlot weer een ticket naar Murakami’s Wonderland gehaald heb. Ook weer een vette, ongeveer 900 pagina’s deze keer. Waarvan het laatste deel een monoloog van Murakami is over het ontstaan van het boek, waar hij was (in de VS) en wat hij deed en waarom hij besloot lang nadat het boek ‘af’ was er nog een (dik) derde deel aan toe te voegen.

Hoofdpersoon is Toru, een dromerige dertiger. Die heeft genoeg van zijn baan en besluit die baan op te zeggen. Dan is de kat opeens pleite en niet lang daarna zet ook zijn vrouw sok en poetst de plaat. Toru gaat op zoek naar kat en vrouw en komt daarbij weer de nodige weirdo’s tegen. En beland van tijd tot tijd in een surrealistische wereld als hij (letterlijk) in de put zit.
Twee zussen die paranormale gaven hebben, een ouwe soldaat die vertelt over de horror van de oorlog in Manstjoekwo en daar een spion levend gevild ziet worden, in een put terecht komt en daar uit gered wordt door een andere soldaat met een paranormale gave. Later komt de oude man terug met een verhaal over zijn verblijf in een Russisch strafkamp. De mensonterende bikkelharde strijd om te blijven leven en een toevallige ontmoeting vormen de rode lijn in dat verhaal.
Murakami heeft een fascinatie voor de oorlog waarin Japan halverwege de vorige eeuw in verzeild was geraakt, zou op zich wel wat zijn als hij daar eens een heel boek over zou schrijven, historische roman meets surrealisme, lijkt mij een mooie Murakami roman op te leveren.
Verder nog een zwager die over hele rare powers beschikt en die iets te maken heeft met de verdwenen vrouw van Toru, het zestienjarige bijdehandte bizarre buurmeisje, een rijke vrouw en haar zoon die niks meer zegt en samen met moeders een tamelijk rare service verleent waarbij ook onze Toru op een gegeven moment van pas komt. En (verrassing!) de detective die ook in 1q84 voor komt, Ushikawa, de even afzichtelijke als geniale speurneus.
Deze (en nog wel wat) personages bevolken de speurtocht van Toru naar kat, vrouw en zichzelf.

Ik zag wel wat overeenkomsten met 1q84, al bedient Murakami zich wel vaker van eenzelfde thema. Een trip door het surrealistische Japan van Murakami is altijd bijzonder. Ik heb er in korte tijd dik 2000 bladzijden lang vertoeft, voorlopig blijf ik er even weg, want overdaad schaadt. Maar ik ga op zeker terug naar de bizarre wonderlijke wereld van Murakami.