Ergerlijke patserigheid in gebrekkige stijl

Het begin was goed. Eus vertelde over zijn prille jeugd en over zijn tiran van een vader. Een luie egoïstische parasiet die het geld wat zijn zonen met hun krantenwijk verdienden inpikte en aan drank en reisjes naar Turkijke verbraste. Ook opende hij de collectebusjes die Eus van school mee had gekregen om te collecteren voor arme kindertjes. Dat geld kon Pa ook wel gebruiken. Een ongelooflijke lul dus, maar wel een geweldig personage.

Helaas groeide Eus snel op en werd het tweede deel van het boek een stuk saaier.
Eus werd een vervelende zelfingenomen patser. Wat volgde was dus een patserig verhaal over veel geile wijfe waar hij ofwel heel erg verliefd op werd ofwel zich veel te goed voor voelde. En dat dan honderd paginas lang met tussendoor nog wat zuippartijen.
Eus vond zichzelf ook erg geweldig en de meeste mensen om zich heen sukkels. En dat in een vaak wat gebrekkige schrijfstijl. Erg jammer, want de eerste 70 paginas waren erg leuk.

Over dezelfde vrouw, op dezelfde pagina:
"het was een graatmager wijf"
"ze had een prachtig figuur"

Van die dingen dus.

In het derde deel van het boek sluit Eus zich aan bij de schoonfamilie van zijn broer. Een stel asociale zigeuners die met vuile trucjes hardwerkende winkeliers van hun spaargeld beroofden. Buitengewoon onsympathieke egoïstische geldbeluste klootzakken waarbij de tirannieke vader uit hoofdstuk 1 volledig in het niet viel. Door Eus werden de beroofden "rijke mensen" genoemd. Het ging onder andere om een sigarenwinkelier wiens complete spaargeld uit de kluis gejat werd. En sigarenwinkeliers zijn nooit rijke mensen.
Godzijdank werden de aso's in de slotfase van het boek opgepakt.
Het rare is dat Eus zo nadrukkelijk afstand nam van het bizarre egoïstische gedrag van zijn vader, maar hem later overtrof en niet in de gaten leek te hebben dat hij een aardje naar vaartje had.

Op het begin (eerste 70 bladzijden) na een teleurstellend boek over nare egoïstische mensen. Waar dit boek zijn hype aan verdient heeft is mij niet duidelijk geworden. Het is dat het geen al te dik boek was, anders had ik het niet eens uitgelezen.