NOS-journalisten bevestigen Griekse problemen

Zeven jaar na de economische problemen is het Griekse economische klimaat nog steeds slecht. De ‘gewone Griek’ heeft moeite om het hoofd boven water te houden. Op hetzelfde moment komen duizenden vluchtelingen met bootjes aan op de Griekse eilanden. In Worstelen aan de rand van Europa beschrijven NOS-journalisten Eva Wiessing en Conny Keesen de moeilijkheden van het Griekse dagelijkse leven. Voor de trouwe nieuwsvolger levert dat een bekend beeld op.

Het eerste hoofdstuk is een herhaling van de gebeurtenissen die tussen januari en juli 2015 plaatsvonden. De verkiezingsoverwinning van Tsipras’ linkse Syriza, een mogelijke Grexit, het referendum, het ontslag van Yanis Varoufakis en de uiteindelijke noodlening van de EU in ruil voor nieuwe Griekse bezuinigingen. Hoewel deze gebeurtenissen natuurlijk niet mogen ontbreken in een boek over de Griekse crisis, is het een beetje herhaling van zetten.

De zeven hoofdstukken die daarna volgen, zitten boordevol verhalen vanuit de Griekse samenleving. Zo tekenen Wiessing en Keessen het verhaal op van de ex-directeur van Elstat, het Griekse CBS: Andreas Georgiou. Na jaren in Amerika voor het IMF te hebben gewerkt, heeft hij zichzelf ten doel gesteld om een einde te maken aan de fraude en wanorde. Vijf jaar later wordt hij er van beschuldigd als een EU-marionet de Griekse staatschuld te hebben opgeblazen en dreigt een gevangenisstraf.

De twee NOS-journalisten bevestigen het heersende beeld van corruptie, fraude en smeergeld. Een lagere belastingaangifte? Of voorrang krijgen op de wachtlijst van het ziekenhuis? Hoewel niet iedereen er aan mee doet, is alles te koop. En het bizarste is misschien nog wel dat niemand zich daarvoor lijkt te verschuilen.

Want hoewel het niet letterlijk gezegd wordt, doen de Grieken voorkomen dat ze niet anders kunnen dan een envelop met geld onder tafel schuiven om iets voor elkaar te krijgen. Tegenover deze corruptie staat een slecht functionerend belastingapparaat en het onvermogen of de onwil om te hervormen. Terwijl de instanties en ambtenaren het tegenovergestelde willen doen geloven.

De auteurs beschikken duidelijk over expertise op het gebied van Griekenland en de crisis. Niet zo gek als je bedenkt dat radiojournalist Keessen al meer dan twintig jaar in het land werkt. Wiessing verslaat al de gebeurtenissen in Griekenland sinds het uitbreken van de crisis in het land.

Het sterkste punt van het boek is het feit dat veelal de ‘gewone Griek’ aan het woord komt. De zorg is bijvoorbeeld zo uitgekleed en duur dat een vrouw met een gebroken heup thuis verzorgd moet worden door haar zonen. Ondernemers vertellen dat ze failliet gaan als ze een belastingverhoging moeten betalen en veel mensen zitten werkeloos thuis.

Ook ‘de verloren generatie’ Grieken komt aan bod. Door de hoge werkloosheid onder jongeren emigreren veel jonge Grieken naar het buitenland. Voor veel vluchtelingen is Griekenland juist het beginpunt van een beter bestaan in Europa. Wanhopig geworden door de werkloosheid, migranten en armoede denken steeds meer Grieken hun heil in het links- en rechtsextremisme te vinden.

Wiesing en Keessen beschrijven welke gevolgen de Griekse crisis heeft op het dagelijks leven van de Griekse burger. Het resultaat geeft een triest beeld en het lijkt er op dat het nog lang duurt voordat de structurele en hardnekkige problemen verholpen zullen zijn. Voor wie echter de laatste jaren regelmatig naar het NOS Journaal of andere actualiteitsprogramma’s kijkt, zal dat niet als een verrassing komen.