Een sfeervolle nagelbijter

Het boek begint nogal banaal met dagdagelijkse straattaferelen, maar verandert al snel in een ware criminele thriller. De reden dat ik het aangeschaft heb, was door de recensies. Die maakten me echt nieuwsgierig naar die werk.
De titel wekte bij mij eerst vragen op. "Easy doekoes"? wat is dat? De cover sprak me niet zo echt aan, maar geeft ergens wel de sfeer van het boek weer.
Het verhaal gaat over vier compleet verschillende kameraden, die op het eerste zicht een makkelijke klus krijgen, die al snel compleet uit de hand loopt.
Dit boek is gelukkig niet zo dik, want op een gegeven moment zo spannend dat je het niet meer opzij kan leggen.
Het enige minpunt vind ik de lay-out die iets netter kon. Zo zou ik het boek niet links laten uitlijnen, maar uitvullen om vlotter te lezen, maar dat is een kwestie van smaak.
De straattaal van het boek zorgt dat je meteen in de sfeer komt. Dat geeft het extra cachet. Ook al woon in een multiculturele buurt, de verklarende woordenlijst kwam me hier en daar toch eens van pas.
Het geniaalste vind ik echter nog het einde. Als je na een rollercoaster van spanning en onthullingen denkt dat je het gehad hebt, val je helemaal van je stoel.
Een geslaagd werk over de onderwereld in een multiculturele grootstad. Het deed me een beetje aan een combinatie van "Reservoir Dogs" en "Sons of Anarchy" maar dan zonder motoren denken.