Spannender dan de vorige drie uit de reeks

Het vierde deel van Robots In Time speelt zich af in en rond Moskou, begin december 1941. Robot Hunter, Jane Maynard en Steve Chang, komen erachter dat robot MC4 naar die tijd en plaats in het verleden is gevlucht en zijn van plan hem terug te halen, net zoals ze dat met de vorige drie MC-robots gedaan hebben. Dit keer nemen ze historica Judy Taub met zich mee die gespecialiseerd is in die periode. En ook dit keer is dr. Wayne Nystrom present, die MC4 te pakken wil krijgen om persoonlijke redenen. Hij wordt wederom bijgestaan door robot Ishihara.

Het opzet van dit boek is identiek aan dat van de vorige drie boeken. Meer nog, het vertoont opvallende gelijkenissen met boeken 2 en 3, die zich afspelen vlak voor of tijdens een belangrijke strijd. In dit geval is dat de Slag bij Moskou. De hoofdpersonages wagen zich beurtelings middenin de Duitse linies en midden in Moskou. Qua setting ligt dit verhaal in de tijd het dichtst bij onze eigen tijd. William F. Wu heeft daarom minder ruimte om zijn fantasie te laten spelen want de feiten zijn veel bekender dan ze dat waren. Het tijdperk spreekt ook niet echt tot de verbeelding zoals de andere tijdperken dat wel doen. De voorgaande tijdperken hebben allemaal iets romantisch: dinosauriërs, piraten, de Germaanse stammen. Niemand die gezond van geest is zal het nazi-tijdperk romantisch vinden. Om die reden is het boek wat donkerder dan de voorgaande.

William F. Wu is er zeer goed in geslaagd de voortdurende angst van de Moskovieten te portretteren. Hunter, Jane, Steve en Judy komen meermaals in aanraking met de wreedheid en willekeur van de autoriteiten daar en de bedrukte sfeer die dat oproept, wordt door de schrijver zeer goed overgebracht. Net zoals de vorige boeken wordt dit boek verkocht als YA en daarom wordt er geen buitensporig geweld in gebruikt. Met die beperking in gedachten heeft Wu zich toch zeer goed gekweten van zijn taak.

De tijdperken uit de eerste drie boeken waren minder gesofisticeerd. Radiocommunicatie kon niet worden onderschept, bijvoorbeeld, en dat kan nu plots wel. Dit zijn ook extra beperkingen waar Wu rekening moest mee houden, maar het levert ook nieuwe mogelijkheden op en daar is handig gebruik van gemaakt om een boek te schrijven dat - hoewel in grote lijnen weinig verschillend van de voorgaande - het spannendste boek uit de reeks is tot nu toe.