Ook dit tweede boek van Klönne is heel aardig geschreven en zeker de moeite van het lezen waard. Maar ook nu zijn er een paar bezwaren: de claustrofobische en drukkende sfeer is tegen het einde van het verhaal vrijwel verdwenen, alsof men steeds minder last krijgt van de hitte. En wederom heb ik moeite met de beschrijving van sommige personages. Terwijl veel personen die van belang zijn indringend worden beschreven, blijven uitgerekend de slechteriken nogal vlak. Met als gevolg dat de ontknoping, met een niet bijster spannende dader, niet al te veel voorstelt.