Gelukkig is dit boek weer beter dan Oorlogskind. Meer vaart en spanning, en zelfs een dubbele cliffhanger aan het eind.
Wat wel irritant blijft zijn passages zoals deze: ”Patrik stelde de vragen die Erica hem had gegeven. De antwoorden onthutsten hem. Wat betekende dit?”
Die antwoorden blijven voor de lezer onbekend tot de onthullende laatste bladzijden. Het zal misschien de bedoeling zijn dat we met ons allen door slim redeneren de waarheid ook zelf achterhalen, maar die is wel een tikje vergezocht. Dus waarom wordt er zoveel informatie achtergehouden? Om zo’n boek toch weer dikker te maken dan nodig is?