De inhalige schoonmoeder

Het lezen van Elsschots Tankschip smaakte naar meer en ik heb dan ook Pensioen met groot plezier gelezen. Het smeuïge Vlaamse taalgebruik in combinatie met de ironische ondertoon maken het boekje tot een meesterwerkje.
De inhaligheid van de schoonmoeder is een belangrijk motief, die inhaligheid gaat alle humaniteit te boven. Dat het van de zoon Willem zwangere meisje door de handelwijze van de schoonmoeder behoorlijk benadeeld wordt, is voor deze vrouw geen punt van discussie. Laarmans die voor de schoondochter regelt dat zij de uitkering krijgt, speelt een positieve rol. Je voelt en dat vond ik sterk in de novelle, dat het muisje wel een staartje zal geen krijgen. Dat geeft spanning in het verhaal en zorgt ervoor dat ik dit boek beter vond dan Het tankschip, waar je na lezing toch een beetje met lege handen staat. Dit boek is mooier afgerond en toont een familiegeschiedenis die heel erg herkenbaar is, als het op geld aankomt. Een mooi citaat: 'En toen is de plechtigheid voltrokken, tot meerder eer en glorie van moeder en tot beschaming van de Grote Raad die voltallig aanwezig was, de zuster van mijn vrouw inbegrepen die uit Parijs was overgekomen, ook omdat zijn gehoord had dat alles hier zo goedkoop was'
Het boekje krijgt van mij vier sterren.