Liefde en medelijden

Hoewel Tarchetti (1839-1869) de vertegenwoordiger is van een nieuwe stroming in de Italiaanse literatuur, de Scapigliatura, vertoont deze roman veel kenmerken van de Romantiek: emotionaliteit, liefde voor de schoonheid van de natuur, liefde en vriendschap. Ook ziekte en dood spelen een heel belangrijke rol in deze roman.

De roman is het openhartige relaas van de jonge officier Giorgio. Hij is smoor verliefd op de beeldschone en gehuwde Clara. In het huis van zijn kolonel ontmoet hij de intelligente Fosca, die ziekelijk is en bijzonder lelijk. Fosca wordt verliefd op Giorgio en klamt zich aan hem vast als een vampier. Vanwege de niet beantwoorde liefde wordt Fosca steeds zieker en de arts spoort Giorgio aan om haar niet te ontlopen; een ontmoeting zou haar genezen. Uit medelijden stemt hij in en dit voert Giorgio zo ver dat hij liefde moet simuleren om Fosca’s gezondheid te bevorderen en te waarborgen. Giorgio kwijt zich van zijn taak met de opofferingsgezindheid van een martelaar.

Het is op het eerste gezicht een absurd gegeven, maar het roept de vraag op waarin liefde en medelijden zich precies van elkaar onderscheiden.

Fosca is echt romantische literatuur met ‘drakerige’ dialogen en het ‘hysterische gedrag’ van zowel van Giorgio als van Fosca. Toch is  Giorgio’s stem in dit openhartig relaas levensecht.