Hoe ver ga je om gelijk te krijgen?

De juiste man.


De juiste man? Dat is de vraag die het boek je eigenlijk van begin tot eind bezig houdt.
Want is hoe Oscar het allemaal beleeft de waarheid of is het zijn verbeelding mede doordat hij zo gebrand is op dader, en dat hij gestraft wordt. Het verhaal begint gelijk goed. Mede doordat het teruggaat in de tijd krijg je een goed beeld van wat er volgens Oscar op die bewuste avond is gebeurd. De schrijfstijl is makkelijk en heerlijk weg te lezen. De juridische taal die gebruikt wordt, wordt ook in gewoon Jip en Janneke taal uitgelegd. Hierdoor bleven die stukjes van het verhaal ook begrijpelijk. De schrijver heeft een heerlijke schrijfstijl niet te moeilijk en fijn om te lezen. Soms is het verhaal vergezocht maar word het naar mijn idee niet ongeloofwaardig. Het gaat net ver genoeg om het verhaal spannend te houden. De schrijver weet door de dingen die Oscar probeert en verzint om zijn wraak en bepaalde dwang naar gerechtigheid te krijgen, het verhaal spannend te houden. Niet thriller spannend maar op een manier waardoor je door wil blijven lezen spannend. De schrijver heeft de gevoelens van Oscar goed neergezet, je voelt gewoon zijn onmacht en dwang naar gerechtigheid. Je snap aan de ene kant ook echt wel dat hij daar in blijf hangen, en slaat naarmate de tijd verstrijkt de dwang naar gerechtigheid om naar dwang in wraak. Want Alexander moet en zal boeten. Het is een fijn boek om te lezen en dit boek heeft me zeker nieuwsgierig gemaakt naar het andere boek van Max. Ik zou dit boek dan toch ook wel aanraden om te gaan lezen.