Angststoornis die ook het verhaal beheerst

Een John Green boek dat me een beetje tegen viel. Een boek dat fijn wegleest, maar je niet verpletterd achterlaat zoals enkele andere van zijn boeken.

Ava heeft een angststoornis. Een angstaanval zuigt haar dieper en dieper een negatieve spiraal in. Het beheerst haar leven. Samen met haar vriendin Daisy zoekt ze contact met Davis. Zijn steenrijke vader is verdwenen na van grote fraude te zijn beticht. Er ontstaat een pril soort liefde tussen Davis en Aza. Maar de angststoornis komt voortdurend tussenbeide.

Het is een verhaal over durven zijn wie je bent. In het geval van Aza accepteren van je eigenaardigheden. John Green laat mooi zien dat er eigenlijk geen ‘normaal’ is, al doen we nog zo ons best met elkaar om dat te creëren.

Ik vond het lastig om een warm gevoel te krijgen bij de hoofdpersonen. Aza is door haar angststoornis voortdurend met zichzelf bezig. De angststoornis beheerst haar leven. Daardoor is er weinig ruimte voor wat anders. Ik vond het als lezer daardoor moeilijk om me met haar te kunnen verbinden, laat staan herkenning te vinden.

Wat ik mooi vond aan het boek is dat John Green op een natuurlijke wijze fictieve, sprookjesachtige elementen verweeft in een verder realistisch verhaal. Zoals het feit dat Davis 100.000 dollar aan Aza geeft. En de vreemde vogel (letterlijk, niet figuurlijk!) die alles erft van de steenrijke vader. Dat onderstreept de boodschap dat ‘normaal’ en ‘vreemd’ maar relatieve begrippen zijn.

Het is een young adult boek, maar door de universele en herkenbare thema’s wat mij betreft ook prima te lezen voor na 25+. Hoewel dit dus in mijn ogen geen John Green klassieker zal worden, wel gewoon een fijn boek om te lezen.

Schildpadden tot in het oneindige - John Green: ⭐️⭐️⭐️