"Geen enkele ster kan eeuwig branden"

Voor ik je loslaat is het nieuwe boek van Marieke Nijkamp. De verwachtingen voor dit boek zijn hooggespannen aangezien Marieke hoge ogen gooide met haar debuut 54 minuten.

Voor ik je loslaat gaat over Corey. Ze heeft net te horen gekregen dat haar beste vriendin Kyra zelfmoord heeft gepleegd en ze besluit af te reizen naar haar oude woonplaats Lost Creek om antwoorden te vinden. Eenmaal aangekomen in Lost Creek merkt Corey dat iedereen zich vreemd gedraagt en er gebeuren steeds meer mysterieuze dingen in het stadje..

Voor ik je loslaat begint erg sterk, we lezen mee met Corey die probeert te beseffen dat haar vriendin Kyra er niet meer is. Als lezer kan je erg met Corey meeleven en probeer je je in haar schoenen te verplaatsen, je vraagt je af hoe jij je zou voelen als jouw beste vriendin er ineens niet meer zou zijn.

Daarnaast gebeuren er ook allemaal vreemde mysterieuze en onverklaarbare dingen wanneer Corey is aangekomen in Lost Creek. Dit zorgt voor een heerlijk duister en mysterieus tintje en het zorgt ervoor dat je als lezer op het puntje van je stoel blijft zitten. Wat is er aan de hand met dit stadje? Het gevoel dat je hebt tijdens het lezen blijft bijna gedurende het hele boek hangen. Met de nadruk op bijna, want tegen het eind van het boek raakt Marieke dit mysterieuze sfeertje kwijt en blijf je als lezer met een onbevredigend gevoel achter. Op veel van de vragen krijg je nooit antwoord, normaliter zou dit goed werken, immers je hoeft niet altijd op alle vragen antwoorden te krijgen, dat kan juist de kracht van een boek zijn. Maar hier miste er iets. Dit kwam ook doordat ik aan het eind nog een grote plottwist had verwacht, maar deze bleef helaas uit. Als lezer blijf je na afloop van het boek dan ook achter met een onbevredigd gevoel.

Echter is de rest van het boek wel heel sterk. Marieke heeft een heerlijke schrijfstijl waardoor je het boek in een ruk uitleest en ze weet het gevoel van verlies heel sterk neer te zetten. Al met al is Voor ik je loslaat een boek die je zo uitleest, maar die je helaas niet zo kan bekoren dat hij je nog lang bij zou blijven.