Pakkende topper van King

Ik ben een fan van King, maar niet van al zijn werken. The Green Mile staat wel op één voor mij, maar die mag nu een plaatsje gaan delen met 22-11-1963.

Jake Epping, een 35-jarige leerkracht Engels, ontdekt via een oude vriend een poort in de tijd. Hij komt in 1958 terecht. Het zal nog vijf jaar duren eer het 22-11-1963 is en Jake heeft veel meer motieven om terug in de tijd te gaan. Uiteraard zitten er addertjes onder het gras en wel zo beschreven zoals alleen King dat kan: je gelooft het!
Andere karakters, ook al komen ze maar kort naar voren, zijn goed uitgewerkt. Onwijs leuk is om oude bekenden tegen te komen uit een andere hit van King: It.

Je hebt als lezer in feite geen flauw idee of het wel gaat lukken om de moordaanslag op president Kennedy voor te zijn. Hoe ver durft meneer King ten slotte te gaan?

Dit boek heb ik soms bewust weggelegd zodat ik nog veel te lezen zou hebben. Zelfs toen ik nog maar tien bladzijden te gaan had, legde ik het weg om de doodsimpele reden dat ik het nog niet uit wilde hebben. Maar dat was onvermijdelijk natuurlijk.

Het boek is een aanrader, ook al ben je geen Stephen King fan. Een levensechte 'what if' met emotie, die je na laat denken. Die je zelfs even laat denken dat het mogelijk is om zelf terug in de tijd te kunnen, maar je ook achter je oren laat krabbelen wat dat voor consequenties kan hebben.

Ondanks het enorm aantal bladzijden had ik na het dichtslaan van dit boek een 'kater-gevoel': het had nóg dikker mogen zijn. Ik was gewoon nog niet klaar met het karakter Jake Epping, ik was van de man gaan houden en wilde nog geen afscheid nemen. Ik sloeg het boek dan ook dicht met een brok van emotie en moest zelfs een paar tranen wegvegen.