Wat een sterk thrillerdebuut!

Hoofd van de immigratiedienst, Hans Juhlen, wordt dood gevonden. Hij is vermoord. Er zijn weinig sporen gevonden, maar wel afdrukken van kinder handen, terwijl hij en zijn vrouw geen kinderen hebben en geen vrienden hebben met kinderen.

De altijd nette en verzorgde Jana begeleidt het vooronderzoek naar deze moord. Zij is officier van justitie. Maar wat niemand weet is dat zij al zolang ze kan herinneren vreemde dromen heeft en altijd dezelfde. Vroeger stuurde haar ouders haar naar psychologen, maar niks hielp. Toen besloot Jana te liegen dat de dromen over waren. Zij is een tijd lang bezig geweest om onderzoek te doen naar haar dromen, om ze te analyseren om te begrijpen waar deze dromen vandaan komen. Maar omdat zij niks kon vinden, heeft zij zich erbij neergelegd en is zij gestopt met het analyseren.

Maar wanneer er een negenjarig jongetje dood gevonden wordt met de naam van een doodsgod in zijn nek gekerfd, is Jana flink van haar stuk gebracht. Dat is altijd onderdeel geweest van haar dromen. Zijn het dan toch geen dromen? En wat heeft dat te maken met de moord op Hans Juhlen?

Wauw! Wat een sterk thrillerdebuut van Emelie Schepp. Ik vond het verhaal heerlijk ontspannen lezen, het las lekker makkelijk weg. Maar wel met de nodige spanning. Een top combinatie wat mij betreft. Dat had waarschijnlijk ook te maken met de omgeving waar ik mij in bevond tijdens het lezen, ik was namelijk aan het genieten van mijn wintersport vakantie! Elk moment dat ik niet aan het skiën, après-skiën of iets anders gezelligs aan het doen was, greep ik aan om te lezen.

Ik vond het politiewerk heel sterk. Ik kreeg een goed beeld van de taken van een officieer van justitie en van het rechercheteam. De personages leerde je goed kennen. Vanzelfsprekend ken ik na afloop van het boek Jana het best, omdat zij de hoofdpersoon is. Maar ook rechercheur Henrik, die zich keer op keer weer schuldig voelt naar zijn gezin toe, omdat hij weer moet overwerken. De partner van Henrik is de vrijgezelle Mia, die geldproblemen heeft en zich slim (of niet) in de schulden werkt. Maar ook Gunnar en Anneli, die in het geheim een relatie hebben, waar het team wel vermoedens van heeft. Zij draaien steeds om elkaar heen en hebben eigenlijk een knipperlicht relatie.

Zo waren er meerder personages die uitgewerkt worden. Ik vond wel dat sommige personages een iets kleinere rol hadden mogen krijgen in het verhaal. Het was niet altijd relevant om zoveel over bepaalde personages te weten te komen. Dit kan echter ook een bruggetje zijn naar de volgende delen, het is mogelijk dat bepaalde personages wellicht een grotere rol krijgen in het vervolg.

Door de spanning en mijn nieuwsgierigheid naar de personages heb ik gelijk het tweede deel gekocht. Tot nu toe een Scandinavisch waardig begin van een trilogie! Ik ben benieuwd!

Eerder verschenen op: melissadeboekenverslinder.nl