Belofte maakt schuld

Prins Galrion is verloofd met Brangwen, maar nu hij de dweomer (magie) ontdekt heeft, twijfelt hij of het hem nog past om in het huwelijk te treden. Hij neemt een aantal onhandige beslissingen die uiteindelijk leiden tot de dood van Brangwen. Hij zweert dat hij niet zal rusten voor hij zijn fouten heeft rechtgezet, een belofte die de goden wel heel letterlijk nemen. Terwijl Galrion, nu bekend als Nevyn, steeds ouder en ouder wordt, worden de overige hoofdrolspelers steeds opnieuw geboren. Nevyn probeert zijn fouten goed te maken, maar er zijn vele levens met elkaar verweven en dus is dat niet zo eenvoudig. Maar belofte maakt schuld.

Het verhaal heeft drie tijdslijnen. Het start in 1060 en kijkt van daaruit terug op hoe het in 643 begonnen is en hoe Nevyn de andere personages in hun incarnaties opnieuw treft in 698. Daarna keert het verhaal terug naar 1060. Het jaar 698 is het minst interessant, al geeft het wel een goed beeld van hoe gecompliceerd het lot van Nevyn is.

Dat de personages, op Nevyn na, incarneren is een boeiend gegeven en een originele invalshoek. Ook al worden ze echt als nieuw persoon geboren, bepaalde karaktertrekken blijken onvermijdelijk terug te keren. Het is leuk om zo te ontdekken wie wie is. Het is wel even opletten, maar achterin is een lijst opgenomen van de incarnaties van de personages die kan helpen om overzicht te houden.

Zilverdolk is een boeiend verhaal, maar wel een dat snel complex kan worden. Het is een boek dat met aandacht gelezen moet worden. Een mooie introductie van een indrukwekkende serie.