Zoveel meer dan een hervertelling

Miryem is de dochter van een geldschieter. Helaas leent haar vader vooral geld uit, maar heeft hij het hart niet (of misschien juist eigenlijk te veel hart) om het geld weer terug te vragen. Hierdoor leeft het gezin in armoede, tot Miryem ingrijpt. Zij blijkt wél een succesvolle geldschieter te zijn, zo succesvol zelfs dat ze de naam krijgt zilver in goud te kunnen veranderen. Het gezin wordt meteen een stuk welvarender, maar het roept ook de ongewenste aandacht op van de Staryk-koning.

Spinning Silver wordt benoemd als een hervertelling van het sprookje Repelsteeltje. Tijdens het lezen wordt al snel duidelijk dat dit verhaal heel losjes op dit sprookje gebaseerd is. Zo kan de lezer diverse elementen uit het sprookje herkennen, zoals dingen veranderen in goud en het geheim houden van een naam, maar wordt de verhaallijn uit dit sprookje verder niet gevolgd. Naomi Novik heeft Repelsteeltje dan wel als inspiratie voor Spinning Silver gebruikt, maar er een volledig eigen verhaal van gemaakt. Dit levert een zeer boeiend verhaal op, waarin er toch voldoende herkenning in zit voor de liefhebbers van het oorspronkelijke sprookje.

Opvallend is dat het verhaal niet vanuit één, maar wel vanuit zes verschillende personages verteld wordt. Elk perspectief werpt een ander licht op het verhaal en heeft een duidelijk eigen vertelstem. Toch zorgen de perspectiefwisselingen ervoor dat het steeds even schakelen is tijdens het lezen. Alle perspectieven zijn in de ik-vorm geschreven en de perspectiefwisselingen worden niet herkenbaar aangegeven. Zo duurt het steeds een paar regels voor het weer duidelijk is vanuit welk perspectief het verhaal beschreven wordt. Daarnaast zijn niet alle perspectieven even onmisbaar. Miryem, Irina en Wanda zijn drie krachtige personages die goed zijn uitgewerkt, de overige drie personages komen wat oppervlakkiger aan bod en hebben niet echt hun eigen verhaal. Zij lijken dan ook vooral bedoeld te zijn om de verhaallijnen van Miryem, Irina en Wanda vanuit een ander perspectief te belichten. Zeker omdat de vele perspectieven soms verwarrend kunnen zijn, waren de drie perspectieven van Miryem, Irina en Wanda voldoende geweest.

De verhalen van Miryem, Irina en Wanda roepen meteen een sprookjesachtige sfeer op. De magische wereld wordt langzaam opgebouwd. De magie is subtiel aanwezig, wat goed past bij het ingetogen tempo van dit verhaal. Al met al is het een mooi sprookje, dat zoveel meer dan een hervertelling geworden is.