Recensie De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

Na al de lovende kritieken realiseer ik me dat ik behoorlijk zuinig ben met mijn drie duimpjes.
Ik vond het geen hoogvlieger en al zeker geen ultieme dijenkletser. Natuurlijk is het een bijzonder aardig verhaal met een leuke invalshoek. Het enerverende leven dat Allan geleefd heeft komt steeds dichter bij het heden van na zijn 'ontsnapping' uit het bejaardentehuis te liggen. En dat doet Jonasson bijzonder aardig. De onwaarschijnlijke ontmoetingen die Allan met zowat alle leiders van de modere geschiedenis heeft, kon ik soms nog wel appreciëren. Maar de humor is dikwijls wat aan de flauwe kant en wordt er soms tamelijk dik opgelegd. Geglimlacht heb ik zeker wel maar niet veel meer dan dat.
Na alle superlatieven vond ik het dus toch wel een beetje tegenvallen.