Knap gecomponeerde roman

Een dikke pil is Op zee van Toine Heijmans absoluut niet. De roman telt slechts 192 bladzijden waarbij alle letters meer dan ruimte genoeg hebben gekregen. Van die pagina's worden er ook nog eens elf ingenomen door illustraties van Jenna Arts. Maar het zijn wel schitterende tekeningen die perfect bij het verhaal passen.
Je hebt aan enkele uren stevig doorlezen genoeg om het boek voldaan dicht te kunnen slaan.

Donalds grote passie is zeilen en als hij het even niet meer ziet zitten op z'n werk neemt hij verlof en maakt hij met zijn bootje Ismaël een zeiltocht van drie maanden. Zijn vrouw Hagar en hun zevenjarig dochtertje Maria blijven in Nederland achter. Donald heeft het bij Hagar voor elkaar gekregen dat Maria het laatste stuk vanaf Denemarken met hem mee terug mag varen.

Indringend en goed geschreven laat Toine Heijmans zien hoe het iemand vergaat die worstelend met zijn leven het alleen maanden op zee uit probeert te houden. Donald heeft op enig moment geen behoefte meer om met wie dan ook een praatje aan te knopen. Hij trekt zich terug in zijn eigen wereld op zee. Het enige dat voor hem telt is zijn dochtertje. Als hij haar in Denemarken op kan halen voor het laatste stuk naar huis is hij zielsgelukkig. Een heerlijke tocht naar huis zal volgen. Donald heeft beloofd twee dagen en nachten wakker te blijven. Hij is er klaar voor. Of toch niet? Dan de ultieme nachtmerrie voor elke ouder: Maria is plotseling op zee verdwenen.

De paniek slaat toe bij Donald. Vanaf dat moment kun je het boek niet meer wegleggen. Hagar die wacht tot ze thuiskomen, Donald die zoekt en zoekt, een stuk terug vaart en zich dan realiseert dat hij vergeten is in het toilet van bootje te kijken. Daar moet ze zitten. Toch? Hij keert weer om. Harlingen komt in zicht. En dan neemt het verhaal een uitermate verrassende wending.
Op zee is een knap gecomponeerde roman. Toine Heijmans heeft zowel de innerlijke strijd van iemand die de weg kwijt is als diens liefde voor zijn kind overtuigend vorm weten te geven.