Notabene

Het ligt niet aan vertaler Ronald Vlek, hoor: 'The sense of an ending' is nu eenmaal een naar het Nederlands onvertaalbaar mooie titel.
Julian Barnes (GB, 1946) kreeg voor 'Alsof het voorbij is' in 2011 de Man Bookerprize toegekend.

Je vergat het ooit echt te laten beginnen, dat gedroomde leven van jou. Dus stelde je de klok in op het risicoloos verstrijken van je bestaan en had daar vrede mee.
Van het pak dat je destijds droeg, herinner je je hooguit de kleur nog, maar niet meer de stof en hoe het je paste. En van dat gedicht over Thanatos en Eros, over dood en seks, dat je destijds slechts vluchtig las en begreep als een tekst over een kerkuil, herinner je je vaag je onbegrip wel, maar verder noch de titel noch de naam van de dichter.
Je droeg destijds dus een pak. En je las wel eens wat. Daar ging het om. De rest verstofte als afgedaan: Geschiedenis.
Tot dat dat fout ging; je je er wel een week naar over voelde. En je er daarna nog steeds niets van bleek te snappen.

Een prachtig geschreven novelle (114 bladzijden) over wat mentale stopverf vermag in het gat van het geheugen en over hoe 'de chrysanten die in de vaas op tafel staan, niet de chrysanten zijn die op tafel in een vaas staan'.