wat een boek!

Recensie Ravenzwart Bloed.

Oooh ik vond het nog nooit zo moeilijk om een recensie te schrijven, en niet omdat het boek zo slecht was.....het zit juist erg goed in elkaar. Maar met alles wat ik wil zeggen ben ik bang dat ik een spoiler weg geef. Dus sta ik voor een onmogelijke opgave.

Met de start van het boek moet ik voorzichtig glimlachen Tess heeft huisdieren en allemaal hebben ze wat....niks is gewoon aan de huisdieren van Tess en eigenlijk typeert dit kleine stukje de rest van het boek. Het boek is niet gewoon het brengt dat naar buiten waar we allemaal bang voor zijn, soms wel weten en niks kunnen doen. De ogen sluiten omdat we niet weten welke gevolgen het heeft als je wel een melding maakt.

Kim is erin geslaagd om in een onwijs mooi boek aan te geven dat er nog steeds gaten zitten in de zorg met betrekking tot huiselijk geweld, niet alledaagse gezinssituatie’s en alles wat er bij komt kijken.

Tess is een jonge vrouw, die ondanks alles wat ze heeft meegemaakt haar leven aardig op de rit lijkt te hebben. Maar niks is minder waar op de achtergrond duikt het onrustige verleden van Tess weer op, met een nieuwe liefde, die achteraf dan Tess niet met rust kan laten. Dan lijkt door toeval Tess een oude “bekende” tegen te komen. Maar ook dat is niet wat je zou verwachten.

Het boek geeft me op verschillende momenten een ander kijk naar het verhaal en gaan mijn gedachten alle kanten om er op de laatste bladzijdes achter te komen dat ik er mega naast zat............
Ik heb genoten van iedere letter en na een nachtje slapen heb ik de hoofdpersonages in mijn hart gesloten.