Het verhaal is onnodig over drie delen uitgesmeerd

Vidar Sundstøl (1963) is een succesvolle Noorse auteur. De raven is, na Land van dromen en De doden, het derde deel uit zijn Minnesota-trilogie. Het verhaal speelt zich af aan de noordkust van Lake Superior, op de grens van de VS en Canada, een streek waar Sundstøl zelf een tijd gewoond heeft.

Lance Hansen is ranger, een boswachter met politietaken. Aan de oever van het meer ontdekt hij het lijk van een Noorse toerist, naakt en met een ingeslagen schedel. Het is lang geleden dat in de dunbevolkte streek een moord heeft plaatsgevonden en de gebeurtenis heeft dan ook grote impact op de bevolking. De FBI die het onderzoek op zich neemt, arresteert Lenny Diver, een lokale drugsdealer. Lance twijfelt of Lenny wel schuldig is en verdenkt zijn eigen broer Danny, die een valse getuigenis heeft afgelegd. Tussen de broers komt het tot een dramatische confrontatie, waarna Lance onderduikt in Canada, terwijl hij doet voorkomen dat hij op vakantie is in Noorwegen.

In De raven komt Lance weer voorzichtig tevoorschijn uit zijn zelfgekozen ballingschap. Van zijn ex-schoonvader, een Ojibway indiaan, leert hij hoe hij weer kan dromen en hoeveel waardevolle informatie er in dromen schuil gaat. Ook zoekt Lance contact met Chrissy, de gothic tienerdochter van Andy. Alles met maar één doel: de moordenaar van de Noorse toerist te vinden.

Na een teleurstellend tweede deel van de trilogie is Sundstøl in De raven weer op dreef. Het is een stemmige misdaadroman, niet super spannend, maar het boek is goed geschreven en alle lijntjes die in Land van dromen en De doden waren uitgezet worden keurig afgemaakt. De plot is verrassend, zoals het hoort wanneer de lezer drie boeken heeft moeten wachten op de afloop. Met name het tweede deel van De raven is goed. In het eerste deel doet Lance voor iemand die niet ontdekt wil worden een paar rare dingen. Jammer dat er geen strenge redacteur met de schrijver heeft meegekeken, want het zijn passages die de geloofwaardigheid van het boek ondermijnen en daarmee ook de waardering. Het sterkst is Sundstøl in de beschrijving van Lances familie en laat hij pijnlijk duidelijk zien wat de consequenties zijn als familieleden zich in stilzwijgen hullen en niet bereid zijn om het verleden onder ogen te zien.

Resumerend: Sundstøls Minnesota-trilogie is geen echte trilogie in de zin van drie evenwichtige en gelijkwaardige boeken. Met twee boeken had Sundstøl zijn verhaal beter kunnen vertellen. Tot slot: wie De raven wil lezen doet er goed aan om eerst Land van dromen te lezen.