Het boek begint in juli 1971 wanneer een kleine jongen een diertje doodt en er op kikt het nog kloppende hart in zijn hand te voelen slaan. De eerste tekenen van een gruwelijke moordenaar in wording. Vervolgens springt het verhaal naar september 2005, wanneer een tienermeisje, van wie het hart met uiterste precisie uit haar lichaam werd gehaald, teruggevonden wordt op een vuilnisbelt en Lucinda, een jonge zakenvrouw ontvoerd wordt terwijl ze aan het joggen is. Het zijn twee emotioneel zware zaken die rechercheur Michael McCabe en zijn partner Maggie onderzoeken en die al spoedig leiden tot de ontstellende vaststelling dat ze beiden het werk zijn van een sadistische moordenaar met een medische achtergrond. Het speurwerk breidt zich uit en leidt tot nog meer schokkende zaken waardoor de verdenking vrijwel onmiddellijk daarop valt op een befaamde hartchirurg. Maar is hij de man die ze zoeken, of is de zaak toch nog complexer?
En laat ik het maar meteen zeggen: deze debuutroman is een spannende pageturner! Dit boek is bijzonder aangenaam om te lezen, omdat het zo vlot geschreven is en in een eenvoudige taal. Er zit een behoorlijke vaart en spanning in het verhaal waardoor je geneigd bent –ook al is het al laat en dus al lang bedtijd- om steeds maar verder te lezen. Naast de zoektocht naar de moordenaar enerzijds en naar de verdwenen Lucinda anderzijds door het detectiveteam Michael en Maggie, maak je kennis met Michaels familie: zijn dochtertje Casey dat bij hem woont, zijn ex-vrouw Sandy, die plots terug contact zoekt, en ook de redenen waarom hij vanuit het woelige New York gemuteerd is naar veel rustiger Maine.
Deze sterke debuutroman (315 bladzijden in 52 kleine hoofdstukjes) van James Hayman beveel ik je heel warm aan, het is een boek dat alles heeft wat je van een thriller kan verwachten: het leest vlot, er zit behoorlijk wat spanning in het boek en het heeft een geloofwaardig en verrassend slot. Het boek snijdt bovendien een actueel maatschappelijk thema aan, namelijk het bedrieglijk wegnemen van organen van – meestal jonge – mensen in ontwikkelingslanden, die zo op onvrijwillige wijze fungeren als orgaandonor ten bate van rijke westerlingen.
Toen ik na het lezen van het zoals al gezegd verrassend slot het boek dichtklapte, nam ik me voor om deze auteur te blijven volgen in de hoop dat hij met zijn volgende, hopelijk even spannend boek, kan bevestigen.
Overigens, James Hayman die aan zijn proefstuk toe is, was voorheen 25 jaar lang werkzaam in de reclamewereld, onder meer als directeur van het prestigieuze bureau Young & Rubican in New York en is nu voltijds schrijver.