Tegenvallende t Hart

Poehh, ik ben dit boek steeds meer diagonaal gaan lezen. Het gaat niet zo zeer over de moeder van de schrijver, alswel over zijn eigen jeugd en ongeloof. Eindeloze rationele uiteenzettingen om bijbelse verhalen en gebeden onderuit te schoffelen ( zoals bijvoorbeeld het verhaal over de ark van Noach, de geloofsbelijdenis, en het onze vader), die werden me echt te veel. En de mededeling dat een bepaalde anekdote terug te lezenis in 1 van zijn andere boeken is ronduit irritant. Jammer, er zijn (veel) mooiere moederboeken, en er zijn niet te vergeten veel mooiere boeken van Maarten t Hart.