Mooie ontroerende psychologische roman

Maanman
De titel Maanman maakte me nieuwsgierig evenals de korte beschrijving vandaar dat ik dit boek heel graag wilde lezen en het heeft me niet teleurgesteld. Het is een echte aanrader en ik geeft dit boek dan ook 4 tot 5 *****

Maanman is een mooie ontroerende roman over een jong meisje dat met de psychotische ontwikkeling van haar vader te maken krijgt. De context van de vijftiger jaren wordt haarscherp neergezet en versterkt op overtuigende wijze de beklemmende sfeer van die tijd.

De hoofpersoon is Margot van 10 jaar en de dochter van August. Het verhaal wordt verteld vanuit de visie en beleving van Margot. Dit maakt meteen dat het boek gemakkelijk te lezen is. Het heeft bovendien een prettige schrijfstijl.

In het begin van het boek lijkt het alsof Margot de leukste en liefste vader heeft die je je maar kunt bedenken. Hij is kunstschilder dus in feite al anders dan de vaders van haar vriendinnetjes. Echter al snel wordt duidelijk dat hij ook vreselijk kan schreeuwen en anders doet dan anderen. Hij is dan niet voor rede vatbaar en doet de raarste dingen die Margot absoluut niet begrijpt. Het brengt haar in verwarring en ook is ze vaak gefrustreerd hierdoor. Op het laatst wordt ze zelfs bang voor hem en ze schaamt zich voor haar vader. Hij trekt zich terug op zijn kamer en leeft in zijn eigen wereldje. De liefde van Margot voor haar vader wordt stelselmatig zwaar op de proef gesteld. Niemand, ook haar moeder niet vertelt Margot wat er met haar vader aan de hand is. Typisch jaren 50. Toen werd de vuile was niet buiten gehangen en bleef alles binnen de 4 muren van de kamer en er werd niet over gepraat. Nu is dit gelukkig heel anders.

Na het lezen van het boek heb ik me afgevraagd: Zou het leven van Margot anders zijn verlopen als dit verhaal nu had gespeeld ?

Maanman is een psychologische roman die je naar de keel grijpt zeker op de momenten dat het psychotisch gedrag van Margot’s vader wordt uitgediept en je de worsteling van Margot voelt en mee beleeft.