Lezersrecensie
Barstensvol emotie!
De quotes die voor in het boek staan zijn van Thomas Hobbes en T.S. Eliot. Ze zijn bijzonder goed gekozen, zoals je zult merken tijdens het lezen.
Al direct lees je dat Victor tijdens de bezoekjes aan zijn moeder in het verzorgingstehuis het moet doen met vermoedens; vermoedens over de gedachten en bedoelingen van zijn moeder.
‘Wanneer Victor zijn wekelijkse bezoek bracht, hield hij haar hand vast. Die kromde zich dan tot een bankschroef waarin ze zijn vingers klem zette. De blik die hij daarbij toegeworpen kreeg, zei genoeg: Jij hebt dit op je geweten. Heel je leven zit je me al dwars. Denk maar niet dat je hier zomaar mee wegkomt!’
De lange reis naar zijn moeder iedere week weer opnieuw, heeft voor Victor tot doel om uiteindelijk sterk genoeg te worden om op te kunnen boksen tegen de schaduwen uit zijn verleden. Om in deze herinneringen een volgorde te zien en om er een samenhang aan te kunnen geven. En dat betreft niet alleen her verleden samen met zijn moeder, maar ook zijn verleden samen met Amy.
Maar behalve het opboksen tegen de schaduwen uit het verleden, wil hij graag de reden weten waarom een schaduw hem zo blijft achtervolgen en waarom hij deze bepaalde schaduw maar niet los kan laten.
Dan komt zijn alter ego Kelvin op de proppen; het begint met het verzinnen van een naam voor een hotmailaccount om een ‘blind date’ te kunnen regelen, zonder direct al te veel van zichzelf weg te hoeven geven.
Victor schrijft een verhaal met Zero en Kelvin als hoofdpersonen; het is een ware zoektocht naar zichzelf waarin hij zijn gevoelens kan uiten.
Uiteindelijk leert hij meer over zijn moeder, zichzelf en zijn gevoelens over iets moeten missen, dan hij ooit had kunnen denken.
Johan Zonnenberg heeft een indringend verhaal barstensvol emotie geschreven, waarin gelukkig ook de nodige humor is te vinden.
Ik heb ‘De schaduwbokser’ graag gelezen.
Al direct lees je dat Victor tijdens de bezoekjes aan zijn moeder in het verzorgingstehuis het moet doen met vermoedens; vermoedens over de gedachten en bedoelingen van zijn moeder.
‘Wanneer Victor zijn wekelijkse bezoek bracht, hield hij haar hand vast. Die kromde zich dan tot een bankschroef waarin ze zijn vingers klem zette. De blik die hij daarbij toegeworpen kreeg, zei genoeg: Jij hebt dit op je geweten. Heel je leven zit je me al dwars. Denk maar niet dat je hier zomaar mee wegkomt!’
De lange reis naar zijn moeder iedere week weer opnieuw, heeft voor Victor tot doel om uiteindelijk sterk genoeg te worden om op te kunnen boksen tegen de schaduwen uit zijn verleden. Om in deze herinneringen een volgorde te zien en om er een samenhang aan te kunnen geven. En dat betreft niet alleen her verleden samen met zijn moeder, maar ook zijn verleden samen met Amy.
Maar behalve het opboksen tegen de schaduwen uit het verleden, wil hij graag de reden weten waarom een schaduw hem zo blijft achtervolgen en waarom hij deze bepaalde schaduw maar niet los kan laten.
Dan komt zijn alter ego Kelvin op de proppen; het begint met het verzinnen van een naam voor een hotmailaccount om een ‘blind date’ te kunnen regelen, zonder direct al te veel van zichzelf weg te hoeven geven.
Victor schrijft een verhaal met Zero en Kelvin als hoofdpersonen; het is een ware zoektocht naar zichzelf waarin hij zijn gevoelens kan uiten.
Uiteindelijk leert hij meer over zijn moeder, zichzelf en zijn gevoelens over iets moeten missen, dan hij ooit had kunnen denken.
Johan Zonnenberg heeft een indringend verhaal barstensvol emotie geschreven, waarin gelukkig ook de nodige humor is te vinden.
Ik heb ‘De schaduwbokser’ graag gelezen.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
