Een ervaring!

Het is een prachtige roman, helemaal geschreven in de tegenwoordige tijd. Je bent er bij aanwezig terwijl je leest, zo lijkt het. Het is geen verhaal dat verteld wordt, maar meer het neerschrijven van gebeurtenissen waarbij de lezer tijdens het lezen zelf ervaart wat de personages beweegt, hoe ze voelen en denken.
Er staat in het hele boek maar één enkele keer een gedachte van een personage beschreven, en dat is dat dit personage niets voelt.
De personages sukkelen maar door in een heel beeldend beschreven omgeving. Je ziet in gedachten waar Hugo, Snow, Charles, Valentina of Luis zijn en hoe ze het ervaren dat ze daar zijn.

Een zin die er voor mij uitsprong:
'Valentina en Charles zijn alleen, dat wil zeggen samen zonder de anderen.'
Dit geeft voor mij aan dat ze wel alleen zijn, maar niet 'fijn alleen'. Hier hier staan twee levens beschreven, naar mijn mening. Hoe ze ten opzichte van elkaar staan op dat moment.

De titel had ook kunnen zijn: 'De wegen van Snow'. Zelf lezen waarom ik dat vind!

Ik heb nog nooit zo'n roman gelezen. Je hebt als lezer zelf veel invloed op hoe je het ervaart, want jijzelf speelt een grote rol. Er zit een heleboel humor in het boek verscholen.
Ik heb enorm kunnen genieten van dit boek en waardeer het met 5/5 sterren.
(ik las de advance reader's edition)