Het komt wel héél dichtbij!

Deze spannende Young Adult trok me aan omdat ik zelf nu aan de rand van ons kleine landje woon: in Zeeuws-Vlaanderen. Het stijgen van de zeespiegel is een actuele dreiging die ons hier zeker bezighoudt!
Ook superstormen komen tegenwoordig vaker voor in de wereld en de beschreven angst en verdeeldheid na zo'n gigantische overstroming is goed voelbaar.

Knap dat ook het vluchtelingen-probleem hier een plek heeft gekregen, want ineens is het geen ver-weg-van-mijn-bed show meer! Het zou inderdaad ook hier kunnen gebeuren.

Het Verdronken Land wordt verteld vanuit een wisselend perspectief.
De personages zijn door de auteur goed uitgewerkt waardoor hun overpeinzingen en handelingen natuurlijk overkomen op de lezer.
Niet alleen de jongeren hebben eigen hoofdstukken, maar ook de moeder van Felix komt aan het woord in dit verhaal. Niet iedereen is hetzelfde, tenslotte.
"De zeemeermin had eindelijk haar weg naar huis gevonden."

Machtsmisbruik door personen tegen wie opkijken is een niet te verwaarlozen onderdeel van het verhaal.

"In de weerspiegeling van de ramen leek het net of de druppels haar tranen waren. Ze probeerde wat ze de hele tijd had gedaan: dat andere meisje worden. De wazige reflectie van zichzelf, die drie stappen van haar vandaan stond. Die niets voelde omdat ze van glas was.
Maar hoe erg ze ook haar best deed, het werkte niet meer.
Zijn geur maakt haar kotsmisselijk.
Zijn vingers lieten een wond achter alsof hij haar had open geklauwd."

Het Verdronken Land is een verhaal dat voor ieder zijn interesse een of meer raakvakken heeft; het is spannend, een avontuur om van te genieten, het bevat een waarschuwing voor de mensheid, romantiek en humor zijn ook aanwezig en bovendien een stukje Me Too om akelig van te worden.

Ik het het Verdronken Land graag gelezen.