Het komt wel heel dichtbij!

Een heel goed gekozen cover: het laat een vogeltje zien dat niet meer gekooid is. Het verhaal legt het verder uit. Soms denk je te weten waar het betrekking op heeft, of op wie, maar ik denk dat het op meer dan één manier uitgelegd kan worden.

De proloog bevat sterke uitspraken, waardoor je snel verder wilt lezen om te zien waarom en door wie deze gedachten geuit worden.
Milou van de Will schrijft op een prettige manier waardoor je jezelf goed kunt identificeren met de hoofdpersoon. Benthe is zeker niet alledaags en reageert niet zoals men gewend is van de meeste werkende moeders. Maar ze voelt heel vertrouwd, deze Benthe Berg.

Zo nu en dan heb ik mijn adem ingehouden door de emoties die naar boven kwamen, van afschuw of van boosheid. Of verbazing over het 'niet willen weten' van de mensen in de omgeving van de dader en de slachtoffers.
Tijdens het lezen denk je, mede door de heftige proloog al snel te weten wie de dader is, maar die mening moest ik een paar keer herzien. De spanning blijf tot het bijzonder verrassende einde aanwezig. Heel knap gedaan.

Ik heb het gevoel dat het verhaal van Benthe nog niet helemaal verteld is. Ik kijk uit naar een volgend verhaal met haar in de hoofdrol.