Deze titel speelt vaker door mijn hoofd... Revolutie: Wat als... ?

In het boek wordt regelmatig verwezen naar een eerder werk van Rients Hofstra; 'Romke D'13'
Dit tweede boek is geen vervolg en is goed losstaand te lezen van 'Romke D'13'.
Maar de twee boeken zijn verbonden door hun inhoud.

Het boek leest lekker vlot; er is veel aandacht voor politiek en politieke ideeën zoals ook de titel aangeeft maar dat is niet zo overheersend dat het ongemakkelijk wordt om te lezen.
'Grappig dat je zomaar een bestuurlijke functie kunt vervullen zonder gerichte opleiding. En daar bedoel ik niet een opleiding op VWO- of universiteitsniveau mee. Nee, je kan zo vanonder de koeien vandaan 's avonds naast de burgemeester gaan zitten en zeggen dat je benoemd of gekozen bent tot wethouder van dit of dat. Dat kan wanneer je concurrenten minder zijn of als je geen concurrenten hebt.'

De gesprekken van de bezoekers in het café van Peet beginnen in het begin van het verhaal aan de kaarttafel, maar starten steeds vaker aan de leestafel, waarna later nog een kaartje gelegd wordt.
'Ik vind dat we moeten kunnen weten wat Rusland vindt, wat de Chinezen vinden, ook al zijn we het daar na lezing niet mee eens.' 'Waarom mag Amerika wel elk willekeurig land binnenvallen en mag Rusland niet de Krim terughalen? Ik wil dan objectief over de beweegredenen geïnformeerd worden. Zijn de oliebelangen belangrijker dan welke andere belangen dan ook? Waarom wordt ISIS bestreden en Boko Haram niet? Heeft dat met olie, joden of macht te maken?'

In een verhaal dat handelt over; onderwijs, godsdienst, ouderenzorg (of het ontbreken daarvan), recht op zelfbeschikking, Zwarte Piet (of geen Zwarte Piet) en misbruik in de kerk is er tussen deze ernstige onderwerpen zeker plaats voor humor. Wat de auteur beschreven heeft was voor mij heel herkenbaar.
Als door de kaartvrienden besproken wordt wie voor Nederland naar Brussel gestuurd wordt;
'Het landsbelang wordt niet gediend met politieke kopstukken op plekken waar ze niets betekenen en/of toevoegen door gebrek aan kennis en kunde.'
Veel non-fictie vermengd met fictie. Knap gedaan!

Wim Willem, de zoon van de hoofdpersoon komt om het leven bij een auto-ongeval.
Tijdens de rouwceremonie;
'Er waren gelukkig weinig sprekers. Wij wisten precies hoe Wim was geweest, dat hoefden anderen die hem minder goed hadden gekend ons niet te vertellen.'
Maar was het wel een ongeval. Wat als… ?
Deze vraag speelt door het hele verhaal dat een slot heeft als van een thriller. Ook dit wordt geloofwaardig neergezet door de auteur.

Tenslotte stelt de auteur nog een aantal vragen waar we eens goed over moeten nadenken. Niet zo maar terzijde schuiven, maar er écht over nadenken.
Wat als…?
3,5/5*