Als een sneltrein...

In dit derde deel van de serie begint het verhaal met het ontdekken van een menselijke schedel tijdens onderhoudswerkzaamheden. Hierna loopt alles als een sneltrein verder, zo is het gevoel tijdens het lezen. Het leest ook heerlijk vlot, ook dit derde deel. De verhaallijnen kruisen elkaar op een aantal momenten en ook dat verhoogt de spanning nog. Dat is bijzonder knap gedaan door Isa Maron.

De hoofdpersonen zijn mensen van vlees en bloed en de karakters die de auteur hier neergezet heeft, zowel bekende als eerder nog niet bekende, zijn sterk te noemen. Doordat het verhaal zo geloofwaardig is, is het tegelijkertijd heel gruwelijk en onmenselijk.
Je weet als lezer wel dat het fictie is, de auteur schrijft het zelfs in haar nawoord nog eens om maar duidelijk te zijn, maar deze gebeurtenissen zouden zo maar mogelijk kunnen zijn helaas.

Wanneer de lezer op een bepaald moment in het verhaal denkt dichtbij de oplossing te zijn, wordt in een mum van tijd de bodem onder de voeten weggemaaid door een verwikkeling die men niet had kunnen verwachten.
Een klein stukje van de sluier wordt opgelicht om daarna verborgen te worden door een groot zwart gordijn dat alles afsluit en de lezer achterlaat met vragen die zo snel mogelijk beantwoord moeten worden.

Graag zo spoedig mogelijk het antwoord op al onze vragen, Isa Maron! Ik kijk er naar uit. 4,5/5*