Zal Vadertje Tijd ooit antwoord kunnen geven op de vraag wat uit naam van Moedertje Rusland is gebeurd?

Roza Andreja Onilova blikt terug op haar ontmoeting met een groep studenten, ruim vijftig jaar geleden. Ze slijt haar laatste dagen in een tehuis en denkt terug aan de negen studenten die ze enkele dagen voor hun dood ontmoet heeft. Roza maakt als twaalfjarige kennis met de leden deze Djatlovgroep wanneer deze bij haar in de klas komen vertellen over hun plan om de Otorten in het Oeralgeberte te beklimmen.
Deze Otorten worden door de plaatselijke Mansen (Mansi), De Cholattsjachl genoemd; de berg der lijken.

Het eerste deel wordt verteld uit het perspectief van de bejaarde vrouw. Je luistert mee als Roza haar zoon Albert vertelt over haar herinneringen over de onopgeloste dood van de negen jonge studenten in 1959. Dit deel beslaat de meeste bladzijden in het boek en het leest heerlijk!
In de andere drie delen lees je uit het perspectief van mensen die ook te maken hadden met deze Djatlovgroep, Albert of Roza zelf.

Roza en haar familie woonden indertijd in een eenvoudig boerenhuis (izba) waar ze droomde van een Olympische schaatscarrière. Het was een rustig leven en het bezoek van de studenten was een hoogtepunt, vooral omdat Roza stiekem een gesprek afluisterde vanuit haar geheime bergplaats onder de izba.
Roza vertelt de zoon van de plaatselijke slager, haar vriendje Boris, over hetgeen ze hoorde en al snel daarna verandert hun leven in een thriller.
Om hen heen worden mensen vermoord en zelf kunnen ze ternauwernood vluchten uit de voormalig Sovjet-Unie.
Lees mijn recensie hier verder: https://graaggelezen.blogspot.com/2018/09/roza-olivier-willemsen-roza-is.html