4,5/5* Een aanrader!

De hoofdpersoon in dit verhaal is Job. Het verhaal wordt verteld vanuit zijn perspectief en het leest mede daardoor lekker vlot.
Hij is een gezonde elfjarige jongen die volop geniet van zijn jeugd en voetballen. Job wordt door zijn teamgenoten op handen gedragen omdat hij iedere wedstrijd de topscorer is. Zijn grote wens is speler van het nationale elftal te worden.

Hij kan zo'n beetje alles doen wat hij wil omdat zijn ouders het elk op hun eigen manier erg druk hebben; zijn moeder heeft een nagelboetiek en zijn vader is beleggingsadviseur. Als hij 's avonds maar aan hen vertelt dat hij de hele dag heeft zitten leren, laten ze hem met rust.
Als beleggingsadviseur wil je niet afgeleid worden door kinderen.
Ja, kinderen... meervoud.
Want Job heeft een zusje, de kleine Kaatje. Zij is vijf jaar en Job is de aangewezen persoon om op haar te passen wanneer zijn ouders daar geen tijd voor hebben, en dat is bijna altijd het geval.
'Als Job enig kind was geweest, had hij een prima leven gehad. Maar Job was geen enig kind.'

Wanneer hij voor de zoveelste keer de opdracht van zijn ouders krijgt om op zijn zusje te passen, terwijl hij eigenlijk een heel belangrijke voetbalwedstrijd heeft, ziet hij rood.
Job weigert om Kaatje mee te nemen, maar wil zeker niet thuisblijven om op haar te passen. Dat zegt hij ook tegen Kaatje als hun ouders zijn vertrokken zijn en Kaatje schrikt daar behoorlijk van. “Ik mag niet alleen thuisblijven...'
Maar Job vertrekt die volgende ochtend zonder Kaatje voordat hun ouders wakker zijn geworden. Kaatje was wel wakker en wilde met hem mee, maar Job kent geen pardon. Hij werd enorm boos op haar en dan gebeurt het;
'De woede kroop vanuit zijn borstkas omhoog naar zijn hersens. Het vulde zijn hoofd met pekzwarte gedachten. Even liet hij hij ze in volle hevigheid toe en zijn vuisten balden zich ongemerkt.
Ik wou dat je je eigen nachtmerrie was, in plaats van die van mij. Op een plek waar ik nooit meer last van je had.
Ergens in zijn borst trilde een spier. Heel even maar.'

Dat beschreven gevoel van Job is iets wat ieder van ons zal herkennen, we zijn er niet trots op maar het is heel menselijk. Van iemand houden, maar soms de ander toch even op een andere planeet wensen. We krijgen dan spijt van wat we gewenst hebben en moeten daar op de best mogelijke manier mee omgaan, zonder de ander verdriet te doen.

De gevoelens van spijt en liefde van Job en wat hij moet doorstaan op zijn zoektocht naar Kaatje wordt op een mooie manier verteld door de auteur. De korte hoofdstukken zonder veel moeilijke woorden zorgen voor een toegankelijk verhaal voor de doelgroep. De illustraties die aan het begin van ieder hoofdstuk te vinden zijn, versterken het leesplezier. Ze geven een moment weer uit dat betreffende hoofdstuk. Ook de kaart voor en achter in het boek zijn heel toepasselijk; je kunt de reis van Job in de wereld waar hij zijn zusje heen verwenste ook op kaart volgen.

Stranders is een spannend avonturenboek, een verhaal over de liefde tussen broer en zus die niet altijd zichtbaar is. Stranders geeft de lezers bovendien een kijkje in het vaak onbedoeld drukke dagelijkse leven van een gezin en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn.
Maar het laat bovenal zien hoe je op een goede manier om kunt gaan met een gevoel van spijt.