Lezersrecensie
Een roman met diepgang
Wat zou je zeggen als je nog één kans had om een brief aan je geliefde te schrijven?
Rowan Coleman neemt je mee in het leven van een aantal personages, waarvan er drie uitgelicht worden.
Stella is een verpleegkundige in een hospice waar ze ernstig zieke mensen soms tot hun dood toe begeleidt. Ze is met Vincent getrouwd, maar dat loopt niet helemaal zoals ze hadden gehoopt.
Hope heeft taaislijmziekte en is opgenomen in het hospice, annex revalidatiecentrum waar Stella werkt. Ben is haar beste vriend.
Hugh woont als vrijgezel in het ouderlijk huis waar hij door zijn inmiddels overleden vader is opgevoed.
Stella heeft nachtdienst en schrijft voor verschillende patiënten brieven. Hierin kunnen ze hun geliefden vertellen over hun gedachten, gevoelens en wensen. De bijna dertig brieven in dit boek zijn soms korte verhalen waarin je mee mag kijken in stukjes van het leven van de patiënt.
Soms staan er praktische tips in – hoe werkt een wasmachine? – en soms ouderlijk advies – hoe word je een goede vader?
Er is niet onmiddellijk een link te ontdekken tussen Hugh en de andere twee hoofdpersonages.
Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt in deze prachtige roman waarin de drie verhaallijnen steeds meer in elkaar overlopen, hierin ondersteund door een kat met verschillende namen. Afhankelijk van bij wie hij zich op dat moment ophoudt heet hij Jake, Ninja of Shadow.
Is het toeval dat in een van de brieven gesproken wordt over katten… ?
Ontzettend leuk gedaan door deze auteur om zo'n bijzondere link tussen de drie hoofdpersonen in het verhaal verweven!
Dit boek heb ik door de prettige schrijfstijl vlot gelezen. Het originele verhaal heeft me vanaf het begin geraakt en de brieven die je kunt lezen tussen de verhaallijnen door, laten je soms slikken van emotie. Bij een andere brief zit je te grinniken door de bemoeizucht die zelfs over het graf heen goedbedoeld aanwezig is.
'Twintig regels liefde' is een prachtige en realistische roman over het vooruitzicht om te sterven en nog niet alles verteld te hebben tegen degene die je achterlaat. Bezorgd zijn of de achterblijvers niet blijven hangen in hun verdriet en door kunnen gaan met hun leven.
Maar het gaat ook over liefde en nadat het lijkt of de liefde dood is, deze toch weer tot leven weten te wekken.
Stella heeft beloofd de brieven pas na de dood van de patiënten te versturen; maar één brief wordt eerder afgeleverd. Ze is van mening dat de afzender en de ontvanger het verdienen een laatste kans te krijgen op verzoening…
Heeft ze hier goed aan gedaan?
Lees het zelf in deze ontroerende roman die meer diepgang heeft dan ik in eerste instantie verwacht had. Ik heb 'Twintig regels liefde' graag gelezen.
4,5/5*
Rowan Coleman neemt je mee in het leven van een aantal personages, waarvan er drie uitgelicht worden.
Stella is een verpleegkundige in een hospice waar ze ernstig zieke mensen soms tot hun dood toe begeleidt. Ze is met Vincent getrouwd, maar dat loopt niet helemaal zoals ze hadden gehoopt.
Hope heeft taaislijmziekte en is opgenomen in het hospice, annex revalidatiecentrum waar Stella werkt. Ben is haar beste vriend.
Hugh woont als vrijgezel in het ouderlijk huis waar hij door zijn inmiddels overleden vader is opgevoed.
Stella heeft nachtdienst en schrijft voor verschillende patiënten brieven. Hierin kunnen ze hun geliefden vertellen over hun gedachten, gevoelens en wensen. De bijna dertig brieven in dit boek zijn soms korte verhalen waarin je mee mag kijken in stukjes van het leven van de patiënt.
Soms staan er praktische tips in – hoe werkt een wasmachine? – en soms ouderlijk advies – hoe word je een goede vader?
Er is niet onmiddellijk een link te ontdekken tussen Hugh en de andere twee hoofdpersonages.
Maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt in deze prachtige roman waarin de drie verhaallijnen steeds meer in elkaar overlopen, hierin ondersteund door een kat met verschillende namen. Afhankelijk van bij wie hij zich op dat moment ophoudt heet hij Jake, Ninja of Shadow.
Is het toeval dat in een van de brieven gesproken wordt over katten… ?
Ontzettend leuk gedaan door deze auteur om zo'n bijzondere link tussen de drie hoofdpersonen in het verhaal verweven!
Dit boek heb ik door de prettige schrijfstijl vlot gelezen. Het originele verhaal heeft me vanaf het begin geraakt en de brieven die je kunt lezen tussen de verhaallijnen door, laten je soms slikken van emotie. Bij een andere brief zit je te grinniken door de bemoeizucht die zelfs over het graf heen goedbedoeld aanwezig is.
'Twintig regels liefde' is een prachtige en realistische roman over het vooruitzicht om te sterven en nog niet alles verteld te hebben tegen degene die je achterlaat. Bezorgd zijn of de achterblijvers niet blijven hangen in hun verdriet en door kunnen gaan met hun leven.
Maar het gaat ook over liefde en nadat het lijkt of de liefde dood is, deze toch weer tot leven weten te wekken.
Stella heeft beloofd de brieven pas na de dood van de patiënten te versturen; maar één brief wordt eerder afgeleverd. Ze is van mening dat de afzender en de ontvanger het verdienen een laatste kans te krijgen op verzoening…
Heeft ze hier goed aan gedaan?
Lees het zelf in deze ontroerende roman die meer diepgang heeft dan ik in eerste instantie verwacht had. Ik heb 'Twintig regels liefde' graag gelezen.
4,5/5*
1
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Mieke Schepens
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
