Spannende roman

Verloren zoon is geen roman zoals je misschien zou verwachten als je de titel leest! Dit is een roman met een neiging tot een thriller en bovendien een roman die een maatschappelijk probleem aanzwengelt. Namelijk dyslexie; het verdwalen op de landkaart van de taal. Dit is een belangrijk onderdeel van het verhaal.

De personages zijn duidelijk beschreven, maar je leert ze gaandeweg het verhaal pas écht kennen en aan het einde zullen de haren op je armen overeind staan van de kille haat waar je over leest. Dit had je niet kunnen verwachten toen je in het boek begon en toch zeker niet dat het deze personages betreft.

Het is een langzaamaan-verhaal dat groeit en groeit.
In het begin vervalt de auteur wat in herhaling waardoor de snelheid er een beetje uit ligt, maar dat weerhoudt de lezer niet om door te willen lezen, omdat de nieuwsgierigheid de boventoon voert.
Heerlijke plotwendingen zorgen voor een constante vervoering.
Vanzelfsprekend is ook romantiek volop aanwezig, maar in een andere vorm dat je misschien graag had gewild.

Voor mij is Verloren zoon een heel goede mix van een roman en een thriller, en is bovendien een eyeopener.
Graag gelezen!