Een mooie misdaadroman

Thomas Berg heeft een hekel aan 21 september. De reden hiervoor is dat het nieuw academiejaar van start gaat. Hierdoor verandert Leuven van een lekker rustig provinciestadje in een overbevolkte stad die overloopt met inwoners die van allerlei richtingen komen. Naar zijn zin wordt het te druk in het prachtige Leuven, te druk in de winkels, cafés, restaurants en op de terrassen.
Berg heeft de opdracht van zijn superieuren gekregen om te zorgen voor ordehandhaving op de openingsdag omdat een rector van de universiteit van Kampala, Uganda uitgenodigd is. Deze invitatie was omstreden, mede omdat homostudenten er onlangs het verbod hadden gekregen om college's bij te wonen. Er werden protesten verwacht van de homobeweging.
Wanneer dan op de openingsdag schoten afgevuurd worden op de stoet professoren in toga, is de paniek compleet! De toeschouwers rennen alle kanten op. Een man blijft dood achter.
De assistente van het slachtoffer, Tatyana, is hem bijzonder behulpzaam en er groeit langzaam maar zeker iets moois tussen hen op. Berg wil dat toch nog een beetje afhouden omdat Tatyana weer snel naar Uganda zal vertrekken.

Tijdens de achtervolging van de dader krijgt een van de collega's een kogel in de borst en komt te overlijden. Hoofdinspecteur Berg voelt zich verantwoordelijk en wil koste wat het kost uitzoeken wie achter deze aanslag zit.
Iedereen gaat er vanuit dat het een politieke moord is, maar een reden wordt niet gevonden voor de schietpartij op deze professoren. Totdat Thomas Berg met Tatyana over deze zaak spreekt en zij hem iets vertelt wat niemand had kunnen vermoeden.

En passant leert de lezer het Leuven van Thomas Berg beter kennen; de terrassen, cafés, kerken en pleinen worden voor ons beschreven door iemand met een liefde voor de stad.
Bovendien krijgen we een aantal recepten voor heerlijke gerechten voorgeschoteld in dit verhaal. Dat getuigt van een levensgenieter. Ik dank de auteur Jo Claes voor deze mooie extra's.
Een aardig 'weetje' over een film met Gregory Peck en Audrey Hepburn vindt ook zijn plaats binnen dit verhaal. Leuk om te lezen!

De vier delen van dit spannende boek met lekker korte hoofdstukken en wisselende verhaallijnen hebben dit voor mij tot een prettige kennismaking gemaakt met het werk van Jo Claes. De manier waarop de hoofdstukken met de overpeinzingen van de dader steeds dichter na elkaar komen tussen de andere verhaallijnen door, totdat ze samenkomen tot een einde waarin geen vragen meer onbeantwoord zijn, is knap gedaan.

Een spannende misdaadroman, zonder snel te willen zijn. Je leert het tempo van de hoofdpersoon goed kennen en waarderen.
Jo Claes heeft in mij een fan gevonden. Graag gelezen!