Maria Vittoria, bela figura van de bergen

“De hemel is vol vrouwen, Maria. Alleen heel bijzondere mannen kunnen daar komen.”
Dit boek volgt het levensverhaal van Maria Vittoria. Een Italiaanse vrouw uit de jaren 1920, die laat uitgehuwelijkt wordt door haar vader. Vanwege de WO I was er geen geschikte, gezonde, hele man meer in haar buurt te vinden. Ze heeft het geluk dat Achille van verderop met haar wil trouwen. Een sterke, knappe man met asperaties om naar La Mèrica te gaan met zijn toekomstige gezin.

Het loopt al snel (veel) minder voorspoedig dan dat ze haar gezin toewenst. Is de blinde Fortuna eerst gunstig gezind en lukt het beide ouders door hard te werken een winkel met woonhuis en ‘orto’ te verwerven. De oorlog breekt uit en Maria wil kost wat kost haar gezin door de oorlog en de moeilijke fascistische politieke tijden heen slepen maar vooral ook de bela figura, uiterlijke zedelijke schijn, behouden. Daartoe moet Maria driemaal zondigen -“Dat is haar drie-eenheid van zondigen.”- Vóór alles liegt ze over haar gedrag om haar gezin te beschermen. Maria voelt zich van binnen bang en gespleten. Ze wenst devoot trouw te blijven aan God’s wil en alziend oog, maar moet haar kinderen opvoeden onder onmogelijk zware omstandigheden. Door haar zonden (te verbergen voor de buitenwereld) lukt het haar wonderwel.

Het mooie van dit boek is de oprechtheid hoe deze sterke vrouw is neergezet. De schrijftrant is schilderachtig en relativerend, ik werd het verhaal ingezogen. Ik vond het gewoon jammer dat het verhaal afgelopen was en ik Maria Vittoria, van wie ik veel ben gaan houden, moest loslaten. Toch was het eind onverwachts en mooi. Alles klopt in deze roman. Het Madonnabeeldje van de bergen, die overal met Maria meegaat is haar klankbord, toeverlaat en voorspraak. Het is heel moeilijk om in woorden te vangen hoe mooi en de moeite waard dit boek om te lezen is. Ik hoop dat er nog veel boeken geschreven gaan worden door deze Elise Valmorbida.