Dit boek zet de lezer aan tot nadenken

Dit boek draag ik op aan alle zinzoekers, en dat zijn wij, naar ik hoop, toch allemaal.

In ‘Brief aan God’ vertrouwt de auteur op indringende wijze zijn gedachten en gevoelens toe aan de lezer. Deze brief is een laatste poging om in contact te komen met een oneindig wezen: God; de eerste en laatste zingever waar de auteur ooit zijn hoop op had gevestigd en waar hij vertrouwen in stelde.

Op de cover staat een witte duif afgebeeld met een aangetekende brief in zijn snavel … op weg naar God met alle vragen van de auteur?

Felix heeft veel boeken gelezen met betrekking tot het geloof, gebeden, gemediteerd, gesmeekt, kaarsen laten branden, op bedevaart geweest … en ja zelfs gevloekt. Hij heeft zijn hoofd gepijnigd en gebroken om te achterhalen wat hij en zijn lotgenoten verkeerd hebben gedaan om op deze manier gestraft te worden.

In zijn jeugd leerde hij dat God er was voor alle mensen; liefde en rechtvaardigheid zou er voor eenieder zijn. Voor zijn gevoel heeft God deze beloftes niet waargemaakt.

De auteur gaat op zoek naar de zin van zijn leven; een leven dat niet gemakkelijk is.
Hij beschouwt met een kritisch oog het leed in de wereld.

Op moeilijke levensvragen zoals bijvoorbeeld: Wie zijn wij?, Waarom kan lijden zo hartverscheurend zijn? Waarom is het leven vaak onrechtvaardig? Waarom zijn wij op deze wereld? Is er een hiernamaals? Is God een illusie? probeert hij antwoord te vinden.

De auteur vertelt pijnlijke verdrietige verhalen over zichzelf en anderen; hij wil God ter verantwoording roepen voor alle ellende, ongelijkheid, onrecht en willekeur.

Felix gebruikt hier een goed argument voor: wat moet iemand hebben misdaan om psychisch en/of lichamelijk te moeten lijden?

Misschien zoeken wij verkeerd. Op de verkeerde plaats? Op de verkeerde manier? Maar, als wij je niet kunnen of mogen vinden of kennen, waarom zoek jij ons dan niet? Waarom laat jij je niet aan ons kennen? Wat voor soort God ben jij wel? Toch maar een illusie? Maar wie of wat houdt heel dit gedoe hier dan draaiende, ook al draait het hier vierkant, zo dunkt mij tenminste? … Ik zou je toch zo graag uit je hok lokken, mijn God. Maar hoe?’

In helder taalgebruik verwoordt Felix zijn visie, denkwereld en gemoedstoestand waarbij hij een duidelijk standpunt durft in te nemen.

Dit boek zet de lezer aan tot nadenken; of je nu wel of niet in God gelooft. Essentieel in dit boek zijn de vragen die wij ons waarschijnlijk allemaal wel eens stellen.

God, heb jij ooit al van Facebook gehoord? Dat is de nieuwe religie hier tegenwoordig, compleet met biechtstoel. Klaagmuur en al, waar veel mensen openlijk komen biechten en hun beklag maken. Medelijden krijg je zeker als je leest wat al die mensen van jou (van wie anders?) te verduren krijgen.

Schrijfstijl: 3***

Verhaal: 4****