Realistisch maar hoopgevend verhaal

OVER DE INHOUD:
Wat wordt gewist blijft even waar.

Deze roman is het eerste deel van een trilogie waarin Griet Op de Beeck een voor haar erg belangrijk thema namelijk ‘incest’ tot op het bot probeert uit te spitten.
De drie delen zijn perfect afzonderlijk te lezen.

In deze roman maken we kennis met Lucas. Lucas is correctioneel rechter en tijdens een zitting bij de rechtbank weggelopen. Hij rijdt, zonder zich hiervan bewust te zijn, naar de eenentachtig meter hoge brug, waar jaarlijks gemiddeld 14,5 mensen van afspringen. Lucas wil ook springen, echter er is iets dat hem tegenhoudt. Maar wat? Hij vraagt zich af wat er gebeurd is. Wat had er precies bezit van hem genomen? Op welk moment kon hij plotseling niet meer verder, niet zo, niet met de vanzelfsprekendheid van al die jaren? In overleg met zijn baas neemt hij drie maanden onbetaald verlof op.
Vanaf dat moment slijt Lucas zijn dagen met wandelingen over de brug. Overpeinzingen en bezoeken aan zijn zus Suzanne, die in een psychiatrische instelling verblijft, wegens een dissociatieve identiteitsstoornis. Hij koopt het huis aan de brug. Rita die voor hem zorgde als zijn moeder ziek was, woonde hier. Sinds haar overlijden is er niets veranderd. Het tussen haar spullen wonen voelt voor Lucas als thuiskomen. Lucas heeft een nieuw doel in zijn leven: eventuele springers tegenhouden. Wat heeft Lucas hiertoe gebracht?

Lucas ontfermt zich over de tienjarige Riley, die hij op de brug heeft ontmoet. De jongen lijkt niet erg gelukkig, Wat er aan de hand is met Riley, komt Lucas al vrij snel te weten. Hij wil de jongen een veilige plek bieden. Waarom?

Lucas is achttien jaar getrouwd met Isabelle. Ze heeft een eigen bedrijf en hiervoor reist ze veel. Ze begrijpt niet waarom Lucas in het huis bij de brug gaat wonen en haar alleen laat. Ze hebben toch een gelukkig huwelijk? Ze is vrij cynisch, goed van de tongriem gesneden en weet precies wat ze wil en wat goed is voor anderen. Lucas is hier niet tegenop gewassen.

Pippa is de twintigjarige dochter van Isabelle, maar sinds haar derde jaar mede opgevoed door Lucas. Pippa ziet Lucas als haar vader en ze kunnen het vanaf het begin goed met elkaar vinden. Ze is voor haar studie een jaar in Pretoria en de gesprekken met haar ouders verlopen via Skype. Met Lucas heeft ze diepgaande gesprekken.

Hoe gaat het verder met Lucas? Gaat hij terug naar Isabelle? Gaat hij weer werken als rechter? Komt hij tot inzicht met betrekking tot zijn leven? Kan hij voorkomen dat mensen van de brug springen? Kan hij zijn schuldgevoel inlossen? Wat zijn de overeenkomsten tussen Lucas en Riley? En komt het goed met Suzanne? Vragen die worden beantwoord in dit boek.

Wat je gewend bent, ook al is het iets wat je uitholt, wegwist, bang maakt, voelt evengoed vreemd als het verdwijnt.


MIJN MENING:
Waarom vrezen zoveel slachtoffers de dader te zijn geweest, of toch tenminste de schuldige?.

Op de Beeck beschrijft in deze roman hoe ingewikkeld en moeilijk het is om op zoek te gaan naar jezelf, als oud zeer in de weg zit. En dat het een kwestie is van oorzaak en gevolg. Hoe pijnlijk het kan zijn om terug te kijken naar je jeugd. Onder ogen te zien wat je moet veranderen wil je verder kunnen met je leven.
De auteur weet op indrukwekkende wijze de gevolgen van seksueel misbruik bloot te leggen. Ze laat zien dat dit niet alleen het slachtoffer treft, maar alle gezinsleden. Dat erkenning van het misbruik zeer belangrijk is. Hoe een destijds 11-jarige jongen, als volwassene nog steeds kampt met schuldgevoelens, weinig zelfvertrouwen heeft, nachtmerries en flashbacks heeft. Hoe herinneringen zich opdringen en geen uitweg vinden voor emoties. Hoe seksueel misbruik kan ontstaan en hoe buitenstaanders hiermee omgaan. Waarom de volwassene de verantwoordelijkheid bij het kind legt. De dader het kind isoleert en daarmee zorgt, dat het kind nooit echt kind kan zijn en hoe zich dit op latere leeftijd manifesteert. Waarom hunkering naar liefde van je ouders altijd blijft.

De auteur heeft een vlotte begrijpelijke schrijfstijl. De verhaallijn is goed opgebouwd. De karakters van Lucas, Suzanne en Riley zijn prima uitgediept.
De levendige dialogen worden in het Vlaams gevoerd. In de laatste hoofdstukken komt een tot dan toe doodgezwegen persoon op de proppen en volgt er een harde, maar ook emotionele confrontatie, die waarschijnlijk geen enkele lezer onberoerd zal laten. De gedachtegang en gevoelswereld van Lucas worden dusdanig beschreven, dat meevoelen en inleven vanzelf gaan. Situaties worden goed verwoord, waardoor er een duidelijke beeldvorming ontstaat.

De laatste gesprekken tussen Lucas en Isabelle hadden iets korter mogen zijn, omdat sommige passages niks extra’s toevoegen.

De auteur heeft een realistisch, hartverscheurend, maar ook hoopgevend verhaal geschreven met een duidelijke boodschap.

Mensen leren lachen met de dingen waar ze nooit over uitgehuild zullen geraken.