Haast niet te overtreffen zo goed!

Je hebt alles wat je hartje begeert. Je bent jong, hoog opgeleid en je verdient bakken met geld. Alles wat een mens zou willen…zou je denken. Toch kan dit alles de hoofdpersoon uit dit boek niet gelukkig maken. Hij is slechts op één ding uit, wraak. En niet in een opwelling, maar hij heeft er jaren aan voorbereiding voor uit getrokken en alles tot in het kleinste detail gepland. Nadeel alleen is dat hij nu in de gevangenis zit in de VS en tegen een 20-jarig verblijf daar aan moet kijken.

Maar op wie wil hij wraak plegen? En is het er één of zijn het er misschien meerdere? En waarom?

De hoofdpersoon in dit verhaal is Misha Larsen. Zijn ouders zijn toen hij nog jong was allebei omgekomen bij een auto-ongeluk. Nu heeft hij alleen zijn broer Lennart nog. Alleen is Lennart alles wat Misha precies niet is. Hij is werkeloos, heeft geen cent te makken en van iets plannen lijkt hij nog nooit gehoord te hebben. Het lijkt erop of de broers niet mét maar zeker ook niet zonder elkaar kunnen.

Lennart heeft in eerste instantie geen enkel benul van wat Misha van plan is. Hij kan überhaupt weinig hoogte krijgen van zijn jongere broer. Zijn ze in de tijd dat hij in een pleeggezin verbleef te ver uit elkaar gegroeid? Als hij al een tijd niks van Misha gehoord heeft, gaat zijn rol als ‘beschermende oudere broer’ toch knagen. Er is niets in de haak. Na enig onderzoek lijkt het er op dat Misha tegen een ieder verteld heeft dat hij op vakantie was naar de VS, maar dit bleek slechts een dekmantel voor iets anders. Maar voor wat?

Het begin- midden- en eindstuk zitten steengoed in elkaar, alleen ondanks dat dit boek heel goed als een opzichzelfstaand boek gelezen kan worden, moet je als lezer niet vergeten dat het slechts het eerste deel uit een trilogie is.

In eerste instantie is het een boek van een dusdanig dik formaat dat menigeen hem wellicht zou laten liggen. Dat zou echter zonde zijn, want het is een juweeltje van een psychologische thriller. De plot zit erg subtiel in elkaar. Stapje voor stapje lijk je het hele proces beter te gaan begrijpen. Wat is er gebeurd en waarom? Hoffschlag lijkt je steeds iets meer informatie te geven, maar op het moment dat je denk ‘ja ga door’ dan trekt ze haar keutel toch in en blijf je met weinig nieuws over. Denk je… Want alle kleine stukje bij elkaar maken toch ook een duidelijk(er) plaatje.

Maar de wil om het te weten en de kleine cliffhangers aan het einde van elk hoofdstuk zijn geweldig. Ook de hoofdpersonen zijn prachtig uitgewerkt. Van twee totaal onbekende personen lijken het aan het einde twee familieleden van je geworden te zijn. Ik zal ze nog gaan missen ben ik bang. Verder zitten er in het boek, op een paar kleine schoonheidsfoutjes na, geen hinderlijke taal- en spelfouten in en is het boek, mede door de prettige schrijfstijl van Hoffschlag heel fijn leesbaar.

Al met al is De Dode Kamer een steengoed debuut en absoluut het lezen waard. Laat je alsjeblieft niet afleiden door de dikte of de onbekendheid van de schrijfster, want van Bronja Hoffschlag gaan we zeker meer horen. Ik kijk sowieso uit naar het tweede deel. De Dode Kamer is een boek dat met recht 5 sterren verdient!